İLACI OLMAYAN AĞRI | texting

2.4

İyi okumalar.

Bölüm Şarkısı : Kalben - Sadece

♧

Çağrı'dan :

Bitişler.

Başlamadan bitenler, bitmek zorunda kalanlar.

Biten ama başlaması gerekenler veya sadece bitenler.

Biz hangisiydik ?

Bitmek zorunda kalanlar mı ?

Biten ama başlaması gerekenler mi ?

Zeynep, kucağımda göğsüme saklanırken ben onun saçlarını okşuyordum.

Lavanta kokuyordu. Önceden çikolata kokardı.

Değişimler sarmıştı bizi.

Biz, bizden sonra bizi hatırlatan her şeyi farklılaştırmıştık.

"Yaralar..."

Sorup sormamakta kararsız kalan ses tonu kulaklarıma dolmuştu.

"Nasıl oldu ?"

"Zeynep, sorma."

"Soruyorum." Göğsümdeki başını kaldırıp gözlerimin içine baktığında cevap vermeme gibi bir lüksümün olmadığını daha net anlamıştım.

"Kaza."

"Ne kazası Çağrı ?"

"Motosiklet." Daha fazla soru cevaplayacak gücüm yoktu, yatağın kenarında bulunan tişörtümü alıp üstüme geçirdim ve ayağa kalktım.

O süre içerisinde Zeynep'in gözleri üzerimdeydi.

"Nakil aldırdın mı gerçekten ?"

"Zeynep..."

"Ne Zeynep ne ?! Soruyorum cevap ver!"

"Bağırma."

"Bağırtma o zaman!"

"Aldırdım!" İstemsiz seslerimiz yükselmişti. Kavga etmeden durabileceğimiz maksimum zaman beş dakikaydı.

Yataktan çıkarak karşıma dikildi.

"Ne olacak şimdi ? Rahatlayacak mısın ? Beni görmezden geliyorsun buradayken de zaten! Başka bir okula gitmene gerek yoktu!"

"Kavga etmeden konuşamıyorsun değil mi ? İllâ bir tartışma olsun istiyorsun!"

"Konuyu değiştirme!" Zeynep'in öfkeli bakışlarıyla karşı karşıyaydım.

"Ya sen ne olsun istiyorsun ?!" Zeynep'e karşı sesimi yükseltmeyi hiç sevmiyordum, bu yüzden de onun bana bağırmasına rağmen ben onunla sakince konuşmaya çalışıyordum.