İLACI OLMAYAN AĞRI | texting

2.2

İyi okumalar.

Bölüm Şarkısı : Can Koç - Gökyüzünü Tutamam

♧

Zeynep'ten :

Vedalar.

Veda etmek zorunda bırakan insanlar.

Onların arkasından dökülen göz yaşları.

Harap, bitap düşmüş ruhlar bırakırlar geriye.

Önder Hoca'nın odasındaydım. Gece uyumamış, sabah erkenden kalkıp okula gelmiştim.

Şimdi ise odada Önder Hoca'yı bekliyordum.

Çağrı, ikna olmasa bile Önder Hoca'yı ikna edebilirdim.

İkna etmek zorundaydım, başka çarem yoktu.

Yoksa onu tamamen kaybedecektim.

Biliyordum, başka bir okula geçtiği zaman bizim için şansların hepsi yok olacaktı çünkü o benden, bana olan duygularından vazgeçmeye çalışacaktı.

Benim olmadığım bir yerde bunu yapması daha kolaydı.

Odanın kapısı açıldığında Önder Hoca yerine Çağrı'yı görmeyi beklemiyordum ama bu da işime yarardı.

Beni görünce duraksamış olsa bile içeri girerek kapıyı kapattı.

"Babam, iki saat sonra gelecek. Boşa bekleme."

Yüzüme bakmıyordu, yüzüme bakmamak için verdiği çaba yerine beni affetmeyi denese her şey daha güzelleşirdi.

"Yüzümü bak Çağrı!"

Çok yorulmuştum, boşa kürek çekiyormuşum gibi geliyordu.

Yüzüme bakmadığında aramızdaki boşlukları kapatarak yaklaştım.

Yüzünü kendime çevirdim.

"Beni affetmen bu kadar zor mu ? Bu kadar mı benden vazgeçmek istiyorsun‽ Sikeyim tüm yaşananları! Gitmek isteyecek kadar mı görmek istemiyorsun beni ?"  Sonlara doğru sesimin titremesine engel olamamıştım.

"Küfür etme."

"Tüm derdimiz benim küfür etmem mi Çağrı‽ Sen beni öldürmek mi istiyorsun ‽"

Sinirlerime hakim olamıyordum bu yüzden de ellerim ile göğsünü ittirmeye başladım.

"Ben seni seviyorum, seviyorum! Anla artık bunu! Oyun oynamadım sana! Seni sevmeye başladığımı anladığım ilk an gelip anlatacaktım! Seni kaybetmek istemedim hiçbir zaman!" Sert yumruklarımı göğsüne indiriyordum.

Gücüm kalmamıştı.

"Benden vazgeçmek mi istiyorsun Çağrı ?" Cevabından korktuğum bir soru nasıl dilimden dökülmüştü bilmiyordum.

Elleriyle bileklerimi tutarak hareket etmelerine engel oldu.

"Senden vazgeçmiyorum. "

"Daha adımı bile anmıyorsun! Zeynep diyemiyorsun! Nefretin, aşkını mı unutturdu ?"