Kırmızı Krizantem

1. Bölüm

Kiraz Çiçeği kitabının devamı olan Kırmızı Krizantem'e hoşgeldiniz. Kitaba başlayan herkes başladığı tarihi yoruma yazarsa çok sevinirimm. Keyifli okumalar dilerimm. :)

04.10.22

"Kahveler bittiğine göre artık kalksak mı? Babamın durumunu merak ediyorum, onu çok özledim, özellikle de ona sarılmayı. Keşke doya doya sarılıp öpebilseydim."

"Olur kalkalım, seni hastaneye götüreyim. Babanı görmüş olursun hem ama üzülme  kendine gelip iyileşme süreci başladığında herşey çok güzel olacak, buna tüm gücünle inan."

"İnanıyorum, başka çarem de yok zaten. Ama üzülüyorum, oradan çıkamadı hâlâ, bu beni mahvediyor."

"Üzülme, bunlar gelip geçecek, bunlar ileride hatırlayacağın anılar olacak."

"Öyle öyle, ama işte, elimden birşey gelmiyor, neyse hadi çıkalım bir an önce."

Hatemden aldığım onayla hemen ayağı kalktım, o hesabı ödemek için hamle yaptığında onu izliyordum, işi bitince bana doğru yürüdü ve beraber arabaya doğru yürüdük.

Arabada ki yerimizi aldığımızda ikimizde bir süre konuşmadık, yolun bitimine doğru, Hatem bana bakıp gülümsedi, gülümsemesine karşılık verdiğimde arabayı park ediyordu. Usulca kapıyı açıp birlikte aşağı indik. Saat akşam saatlerine yaklaşıyordu. Hastaneye birlikte giriş yaptığımız sırada bize bakan gözleri görmezden gelip yürümeye devam ettik. Ama babamın kaldığı odaya çıktığımızda onu yerinde bulamadık, Salih Hoca da burada değildi yani en azından görünürde yoktu. Babamla o ilgilendiği için ona sormamız gerekiyordu ama bulamadığımız için Hatem onu telefonla aradı. Telefonu hocanın asistanı açtı ve Salih Hoca'nın ameliyatta olduğunu söyledi, babamın hangi odada kaldığını sorduğumuzda aldığımız yanıtla birlikte harekete geçtik. Gördüğümüz manzara karşısında oldukça sevindim çünkü babamı normal odaya almışlardı ve bu da bizim için bir hayli iyi bir haberdi.