İLK TANIŞMA

72 10 2
                                    

Önce bir sağıma bir soluma gerildim.Ardından çalar saatimin susmak bilmeyen sesiyle mırıldanarak uyandım,uyandım ki akrep ve yelkovanı olmamaları gereken yerde görünce uyanmakla kalmayıp yerimden fırladım.Alelacele üstümü başımı toplayıp salona gittim ablam kahvaltı hazırlıyordu o da unutmuştu galiba bugün okul olduğunu arkasına dönerek;


-''Canım nereye gidiyorsun?'' dedi,yüzüme bakarak.


Bugün okulun olduğunu ona da hatırlattıktan sonra ayaküstü bir şeyler atıştırıp evden çıktım.Allah'tan okul eve yakındı ki kıl payıda olsa yetiştim.Gittiğimde herkes sınıflara dağılmış.Bende sınıfımı öğrenmek için müdür yardımcısının odasına gittim.Ve gittiğime bin pişman oldum.Gittiğimde yanında orta boylu,hafif kilolu,havalı rampa saçları ve siyah kemik gözlüklü bir çocuk vardı.

Öyle sohbete dalmışlardı ki varlığımdan bile haberleri yoktu.Tam lafa girecekken ya kendini bilmez çocuk araya giriyor yada müdür yardımcısı olduğunu unutan hoca.En sonunda ciddi bir şekilde ikisini de susturdum,ikisi de varlığımı öğrenince birden yüzüme kilitlendiler.Ve;


-''Hocam müsaitseniz bir şey soracaktım ama''dedim.Ben öyle deyince hocanın yanında ki çocuk havalı saçlarını savurarak yüzüme baktı.O bana bakınca bende sinirli bir şekilde ona baktım.Ardından hocadan teşekkür ederek odadan çıktı.O çıkınca hocada bana bakarak sor dedi.Sanırım o da biraz kızdı bana.Ama ben umursamadım,çünkü haklıydım.Durumu anlattım ve sınıfımı öğrenip koşa koşa

aramaya başladım.En sonunda bulmaca gibi okulun içinde kendi sınıfımı buldum.Kapıyı tıklatıp içeriye girdim.İçeride orta yaşlı,kaslı,iri yarı ve hafif kirli sakallı ve en kötüsü de branşı matematik olan bir hoca vardı.Tam özür dileyecektim ki sözümü kesip,alaycı bir şekilde;


-''Bu hanım saatleri karıştırmış galiba ,bu saatte okula geldiğine göre''dedi.Ve ardından bütün sınıf kahkaha attı.Ben sadece bakakaldım ve ilk defa, ilk kez gördüğüm bir kişiden bu kadar çok nefret etmiştim.Onlar hala gülüyordu,bende onlar gülerken sınıfa göz attım ve bütün sınıf gülerken sadece bir kişi benim gibi nefret dolu gözlerle hocaya ve sınıfa bakıyordu.Ve birden göz göze geldik.Bu....Bu o çocuktu.Az önce ben ona nefret dolu bakarken şimdi o bana eşlik edip somurtarak sınıfa bakıyordu.Bütün sınıf bana gülerken utanmamıştım ama onu görünce yerin dibine girdim.


''Boş bir yer bul ve yerine otur''dedi hoca.

Ben gene sınıfa göz gezdirdim.Çantasını yanına çekerek yüzüme baktı.Bende gidip onun yanına oturdum.Sessizce kulağıma''Gıcık birisi,bende sevmedim''dedi.Bende tebessüm edip kafamı salladım.Ardından zil çaldı.İkimizde aynı anda birbirimizde özür diledik.Ben ona,onun hakkında kötü düşündüğüm için oda,onun yüzünden geç kaldığım için dilemişti özür.Kötü bir başlangıç olsa da iyi bir sebebe bağlanmıştı gün.Kısa bir tanışma faslı geçirdik adı Buğraymış.''Saçları kadar havalıymış ismide''dedim içimden.Kendi kendime istem dışı tebessüm etmişim.


''Bir şeymi oldu''dedi yüzüme bakarak Buğra.

Başta şaşırdım sonra güldüğüm için sorduğunu anladım ve;


-Yoo...Bir şey geldi aklıma sadece ondan gülmüşümdür dedim.


''Peki o zaman.Öyle diyorsan öyle olsun''dedi.

Yanlış anladığını düşündüm ama sonradan niye anlayacak ki yada ne sanabilir ki dedim içimden.


Bütün gün böyle geçmişti.Matematik hariç diğer öğretmenlerimi de sevmiştim.Son dersin zili de çaldı.Dışarıya kadar Buğrayla çıktık ben yürüyerek o da otobüsle yolumuza devam ettik.


Ev yakın olduğu için hemen gelmiştim.Ablam eve gelmiş yemeği hazırlayıp,sofrayı da kurmuş.Ben bütün günün mutluluğuyla eve gülerek girdim.Ablam şaşırarak yüzüme baktı;

''-Hayırdır kuzum,okul iyi geçti galiba''dedi şaşkın şaşkın.Bende başta kötüydü ama sonradan güzel geçti dedim ve ablama cevap hakkı vermeden odama gittim.Üstümü çıkarıp direk internete girdim ve hemen hesabı var mı diye bakacaktım ki ,bir istek ben bakmaya kalmadan istek yollamış.Ben kabul edip etmemek arasında kararsız kaldım.Bir süre sonra sınıf arkadaşım ne de olsa diyerek isteği kabul ettim.Ve ablamın seslenmeleri üzerine hemen salona gittim.Yemek için çağırdığını öğrendim.Ne kadar dirensem de yememek için zorla yemek zorunda kaldım.Yedikten sonra birlikte sofrayı kaldırdık ablamla.İşlerimiz bittikten sonra ben odama geçtim ve hayal dünyama geçiş yaptım...



BİZ,BİZ OLAMAYIZ #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin