Wonder

Hoofdstuk 4- Aanval op Awalyae

Cassedy laat me van alles zien. Van school tot bank tot winkelstraat. We gaan zelfs even shoppen. Cassedy heeft me ook beloofd om me morgen een armband te geven, dus we zullen zien. Ik vind het nestje Awalyae wel heel schattig. Iedereen is ongelooflijk aardig. Op de trollen na dan. Ik heb zelfs even met een draak genaamd Charlie gekletst. Hij vertelde over zijn werk als politieagent van Awalyae. Of zoals Charlie het noemt, Awaleger. Hij was echt heel aardig, in tegenstelling van wat je van een draak zou verwachten. Cassedy heeft me voorgesteld aan haar vriendengroepje. Fleur en Belle, tweelingzusjes en gevlucht uit Frankrijk vanwege een oorlog tussen boom en veld trollen. En Cassedy's beste vriendin Diede. Cassedy en Diede zijn bevriend sinds ze ongeveer geboren zijn. Het blijkt dat Charlie verre familie is van Diede. Fleur, Belle en Diede zijn ongelooflijk aardig. Ze hebben me meteen geholpen en behandeld als familie. 

Terwijl Cassedy en ik druk aan het kletsen zijn over mijn wereld, horen we van achteren knallen. We draaien ons met een ruk om en zien iets wat we nooit hadden durven zien. Tenminste ik niet. Er vallen grote dingen uit de lucht en er vliegen zwarte draken over. De plekken die de grote dingen raken vliegen meteen in brand. Meerdere wezens komen gillend uit de brandende gebouwen rennen. We zien Carwyn met een groot team op de gebouwen af. Ik zie Charlie met een leger draken de zwarte draken proberen te verjagen. Het ziet er eng en indrukwekkend uit. Ik heb later pas door dat Cassedy druk tegen me aan het praten is. 'We moeten naar mijn huis. Samen met Diede, Belle en Fleur. 'Waar zijn ze in snotverpatje....?' vraagt Cassedy en ze kijkt druk om zich heen. We beginnen te rennen. 

Ik voel me meegesleurd door Cassedy. Dan bedenk ik me iets. ' Maar wat gebeurt er met Lyia en Sammy?'  vraag ik geschrokken. 'Geen zorgen, het hospital is veilig voor bommen en andere. Maar anders worden ze wel verplaatst, Elena!' stelt Cassedy me gerust. Cassedy begint te rennen en ik moet mee rennen. Helaas. 'Weet je wat, het laatst kwam er per ongeluk iemand via het portaal naar onze wereld. Die wist niet wat hij moest denken. We hebben hem overhoord en hij begon over jullie leven te vertellen. Hij speelt blijkbaar graag Livetopia op Roblox. Wat is dat? Gelukkig kunnen we jullie soort makkelijk dingen laten vergeten!' vertelt Cassedy tijdens het rennen. Ze lijkt geen moeite te hebben van de enorme snelheid. 'Roblox is een platform voor gamen. Spelletjes op een computer. Livetopia is een game. Vergeten?' vraag ik op mijn beurt. 'O, als iemand te veel weet en weer terug moet, laten we hen ons vergeten door middel van een sapje van de uitscheiding van eenhoorns!' zegt Cassedy. 'Het spijt me, uitscheiding?' snauw ik hijgend. 'Ja, het zijn keuteltjes in de kleuren van de regenboog!' lacht Cassedy. Onze weg wordt gekruist door een meisje met zwarte krullen in een hoge paardenstaart. Ze is enorm bleek. We staan meteen stil. 'Diede?' vraagt Cassedy. Inderdaad, de beste vriendin van Cassedy staat voor ons. Diede kijkt Cassedy alleen maar aan. 'We moeten naar de bombekamer!' roept Diede. Ze grijpt mijn andere hand en begint nog harder te rennen. 'Sorry, wat is een bombekamer?' vraag ik. 'Een kamer die je beschermt tegen alles wat je kan vermoorden!' roept Cassedy. 'Klinkt gezellig!' mompelt ik. Na een tijdje rennen naar een plek waar meerdere vrouwen met baby's rennen slaan we af. Diede en Cassedy trekken me het groene gras in. Achter ons horen we meerdere knallen en in de verte klinkt gegil. Het gevoel wat me binnen dringt is afschuwelijk. Diede laat mijn hand los en opent een luik in de grond. Cassedy duwt me naar beneden. De val is pijnlijk. Ik land op mijn stuitje en sta op. Een gezellige kamer met een bank en een tafeltje verschijnt voor mijn ogen. Achterin is een keuken, badkamer een een klein slaapkamertje. Cassedy en Diede klimmen naar beneden, achter me. 'Sorry!' fluistert Cassedy en ze helpt me overeind. We gaan op het bankstel zitten. 

Cassedy geeft zichzelf, mij en Diede wat te drinken en gaat zelf ook zitten. 'Waarom ben je zo bleek?' vraagt ze bezorgd. 'Fleur is dood!' 

Sorry voor het iets kortere hoofdstuk.