The Boyfriend Pact

-2-

- Hazel -

Maya is naast Charlie gaan zitten en ik zit even te bedenken hoeveel uren therapie ik nodig zou hebben na dit schooljaar en als ik uit ben gekomen op zo'n 1000 uur, komt de bruin harige, gespierde gestalte die Conor heet op mij afgelopen.
"Hazel was het toch?" vraagt hij net voordat hij plaats wilt nemen naast mij.
"Ja klopt." antwoord ik zo vriendelijk mogelijk.
"Mooizo, ik ben Conor, maar dat wist je denk ik al." lacht hij zachtjes en hij gaat op de stoel naast me zitten. Als ik de geur van Dior Sauvage heb opgemerkt, weet ik opslag al wat níet meer mijn favoriete mannen luchtje is. Waarom is alles aan deze jongen zo perfect maar tegelijkertijd ook zo ongelooflijk verschrikkelijk.
Om een klein beetje extra afstand te creëren tussen ons, schuif ik naar naar het randje van mijn stoel zodat ik mijn best moet doen om er niet af te vallen.

Ik keek even snel op mijn telefoon en ik zag dat deze les nog zeker twintig minuten zou duren, dus dat betekende helaas dat we wel nog íets moesten doen deze les.
Ondertussen had Conor ook zijn telefoon erbij gepakt. Blijkbaar had die ook niet echt bepaald zin om te starten.
"Uhm, zullen we maar eens beginnen?" vraag ik voorzichtig en Conor kijkt op van zijn telefoon terwijl ik mijn collegeblok opensla op een lege pagina.
"Uh, ja is goed.". Hij legt zijn telefoon neer en kijkt dan naar mij. "Had jij al een idee in gedachten?". Hij vraagt het precies op zo'n toon alsof hij van plan is om ook maar iets te gaan doen.
"Nee nog niet, jij?". Hij denkt even na en schud daarna zijn hoofd.
"Moeten we echt iets nieuws bedenken of moet het een bestaand product zijn?" vraagt hij. Het is erg duidelijk wie hier niet naar de uitleg heeft geluisterd.
"We moeten iets nieuws bedenken, zoals ze nog geen vijf minuten geleden uitgelegd heeft." antwoord ik zuchtend en ik begin 'Marketing' op te schrijven bovenaan mijn bladzijde.
"Je hoeft niet zo chagrijnig te doen hoor." zegt hij zachtjes met een zucht.
"Ik doe niet chag-." Ik kap mijn eigen zin af omdat het echt verschrikkelijk dom klinkt om chagrijnig in te gaan op iemand die zegt dat je niet zo chagrijnig moet doen. "Goed, uhm, ideeën?" probeer ik een beetje ongemakkelijk het gesprek te starten.
Nog voordat Conor kan reageren, begint Silva met praten.
"Sorry, wil je je vraag nog een keer herhalen?" vraagt ze aan een jongen uit de klas die een vraag stelde.
"Moeten we zelf een product bedenken en ontwerpen of moet het over een bestaand product gaan?" vraagt hij aan Silva.
"Oh dat heb ik niet helemaal duidelijk uitgelegd dus. Nee het moet echt een eigen, nieuw ontworpen product zijn. De opdracht legt dus de focus op onderzoek doen naar wat voor soort product vraag is en hoe je voor dat product reclame gaat maken." legt ze nog een keer uit en ik luister aandachtig. "Ik zal even de volledige opdracht online met alle richtlijnen en de voorwaarden."
"Dusss.." ik probeer weer het gesprek te beginnen, maar als ik naast me kijk zie ik dat Conor ondertussen zijn telefoon erbij heeft gepakt en alles behalve geïnteresseerd lijkt in wat Silva zojuist heeft verteld. Ik zucht zachtjes en begin een aantal ideeën in mijn collegeblok te schrijven.
"Sorry zei je wat?" vraagt Conor als hij na wat typen zijn telefoon weglegt.
"Ik vroeg of je ideeën had." antwoord ik droog, ik moet moeite doen om niet ongelofelijk geïrriteerd te raken.
"Oh nee niet echt eigenlijk, jij?" zegt hij ook droog en nog voordat ik iets kan zeggen, gaat de bel. "Kijk dat was het weer voor vandaag, zie je morgen Zelly.". Conor pakt zijn spullen voordat ik het doorheb staat hij al bij de deur om de collegezaal uit te gaan.
Wacht, wat. Hoe noemde hij me?

In mijn ooghoek zie ik Maya op me af komen lopen.
"Hoe was het met Charlie?" vraag ik lachend en ze rolt met haar ogen.
"Verschrikkelijk, hij heeft alleen maar cheesy grapjes zitten maken. Echt ik heb zo'n grote ick gekregen je wilt niet weten." ik moet erom lachen en terwijl ze verder verteld over Charlie lopen we samen naar de deur.
"Maar ik zie je morgen weer ja, doei doei!". Bij de deur nemen we afscheid van elkaar want Maya gaat naar links en ik naar rechts.
"Doei, tot morgen!" zeg ik haar gedag en zonder dat ik om kijk, ga ik naar rechts. Ik had maar beter wel kunnen kijken, want ik loop volledig tegen iemand aan. Hoe dom kan je zijn.
"Oh shit, sorry." zeg ik en ik wil snel doorlopen maar de 2 meter lange jonge waar ik net tegenaan ben gebotst, herkend me.
"Hey Hazel, hoe is het?" vraagt hij aan me en de rillingen lopen over mijn lijf heen als ik zijn stem hoor. Ik weet heel goed tegen wie ik zonet ben opgelopen. Ik haal even diep adem en keer me daarna om naar de jongen.
"Hoi Josh, goed hoor." antwoord ik hem droog, zonder te vragen hoe het met hem gaat.
"Mooizo, leuke vakantie gehad?" vraagt hij. Sorry maar hier heb ik echt geen zin in.
"Prima hoor, maar ik moet weer door. Groetjes!" antwoord ik hem snel en ik wil weer doorlopen, maar als ik langs hem loop pak hij me bij me arm vast.
"Hey hey, niet zo snel. Je kan toch gewoon tegen me praten?" vraagt hij beledigd. Sorry wat? Denkt hij nou echt dat ik even voor mijn plezier met mijn veelste wanhopige ex ga staan praten?
"Nee dat kan ik niet, want ik heb les. Tot ziens Josh." bijt ik hem toen en ik loop snel langs hem. Ik zucht opgelucht als ik merk dat hij niet achter me aankomt om nog een keer tegen me te praten. Ik heb helemaal geen les, maar ik heb al helemaal geen zin om met hem te praten.
Het is al een half jaar uit, maar Josh probeert me nog steeds terug te winnen. Dat gaat hem echt absoluut niet lukken, want het is niet voor niks uitgegaan.