The Boyfriend Pact

-4-

- Conor -

"Kom op jongens, nog 4!" roept onze coach vanaf de zijlijn en hij fluit nog een keer.
Conditie training is misschien wel het ergste wat er bestaat. En al helemaal als je deze week nauwelijks hebt getraind is het ook niet echt lekker.
Na deze 4 sprintjes is het gelukkig klaar, het conditie gedeelte tenminste. Ik moet echt mijn best doen om niet mijn lunch eruit te gooien, maar wat voel ik me beroerd door al dit rennen.
"Goedzo jongens, drink even wat water, pakken we daarna er wat ballen bij.". Als ik na het laatste sprintje over de lijn kom, laat ik me op de grond vallen.
Ik lig met mijn rug op de grond en ik voel mijn hartslag echt door mijn hele lichaam.
"Fred, wil je mijn drinken meenemen?" vraag ik aan Freddy als ik zie dat hij richting de bidons loopt.
"Ik ben helemaal gesloopt." hoor ik Zach zuchtend naast me zeggen. "Die Freddy heeft het maar makkelijk.". De keepers hebben hun eigen conditie training, al moet ik zeggen dat ik dat niet perse liever had gedaan.
Als Freddy met onze bidons aan komt lopen, ga ik rechtop zitten.
"Ho" zeg ik als reactie omdat ik opeens even duizelig werd. Snel zet ik mijn arm op de grond zodat ik niet opeens naar achter val.
"Gaat het?" vraagt Freddy gelijk bezorgd.
"Ja, ik ben gewoon kapot van die training, komt echt wel goed Fred." zeg ik lachend. Ik en Zach drinken wat water en lopen daarna richting de andere jongens die al aan het overpassen zijn.
Na het passen doen we nog een tactiek oefening en daarna mogen we gelukkig omkleden.

In de kleedkamer zit ik eerst nog even op mijn telefoon door mijn meldingen te scrollen voordat ik me om ga kleden.
Voor al de tweede dag op rij scroll ik langs het appje van Hazel. Ik wil wel reageren, maar ik weet gewoon niet wat.
'Geen probleem hoor, voel je je al wat beter? Met die opdracht komt het wel goed hoor, maar als je wilt kunnen we wel een keer buiten de les om afspreken om het in te halen.' lees ik in mijn hoofd. Dit klinkt zo niet als wat ik van haar had verwacht. Het eerste gedeelte wel hoor, maar ik had zo niet verwacht dat ze er samen buiten de les ook aan zou willen werken.
"Wat kijk je moeilijk Con.". Merkt Zach naast me op.
"Ja ik weet gewoon niet wat ik hierop moet zeggen." leg ik uit en ik geef mijn telefoon door aan hem.
"Twee dagen geleden?! Wat ben je voor sukkel dat je die meid zo lang negeert?" vraagt hij me verbaasd.
"Ja sorry, ik wist het gewoon niet."
"Wie?!" vraagt Sebastian, onze spits, die het mee heeft gekregen. Ook andere jongens is de reactie van Zach niet ontgaan.
"Ja die Hazel Fisher." zeg ik zuchtend. De jongens in de kleedkamer beginnen te joelen en ik moet er wel om lachen.
"Connie heeft een chickie!" roept één een van de jongens en ze gaan nog harder joelen.
"Nou, vertel eens wat nieuws." zegt Freddy lachend die precies op dat moment de kleedkamer binnen komt lopen en we gaan allemaal stuk.

"Maar wat moet ik nou appen?" vraag ik aan Zach als de jongens klaar zijn en weer beziggaan met omkleden.
"Laat ons maar wat typen." zegt Zach lachend en hij begint samen met Freddy wat te typen. Dit vertrouw ik voor geen meter....

Later die avond, wanneer we terug zijn van de training en wat hebben gegeten, pak ik mijn laptop er weer bij mij om nog even wat voor school te doen. Ik heb opeens allerlei essays en opdrachten gekregen en die leraren bedenken dan natuurlijk dat je er maar 3 weken ofzo voor hebt en je er rustig een gemiddelde werkweek in moet stoppen om er net aan een voldoende uit te slepen. Ik wil dit jaar zo graag halen maar als ik zoveel opdrachten erbij krijg weet ik oprecht niet of ik het ga redden. En die marketing opdracht is ook bepaald geen kleine...
Ik ga met mijn handen door mijn haar als ik naar een nog leeg Word-document blijf staren. Ik moet iets bedenken maar het komt er maar niet uit en ik krijg er echt stress van. Dat wordt weer heerlijk hoofdpijn morgen.
Na een kwartier naar mijn scherm te hebben gestaard is er eindelijk wat ik me opgekomen, maar ik loop alweer vast bij het typen van de inleiding. Ik zucht even diep en haal weer mijn handen door mijn haar.
"Lukt het Con?" vraagt Freddy die ondertussen de keuken binnen is komen lopen om wat in de vaatwasser te zetten.
"Nee en ik krijg er echt stress van." geef ik toe en ik kijk Freddy een beetje hulpeloos aan.
"Komt goed man, zorg dat je alles goed op een rijtje hebt wat je moet doen dat scheelt echt al een hele hoop. En als ik je ergens mee kan helpen kan je het altijd vragen." probeert hij me een beetje op te peppen. "En ik zal wel even op tijd proberen te gaan slapen, want ik denk niet dat coach het erg op prijs stelt als je er weer niet 's ochtends bent. En als hij weet dat je school niet redt, is er ook een kans dat je minder speelt."
Hij heeft gelijk, er zijn eigenlijk geen andere betere verdedigers, maar 'school gaat altijd voor'. 
"Ik ga mijn best doen."
"Pas een beetje op jezelf ja.". Ik knik en daarna gaat hij naar boven. Je zou bijna zeggen dat Freddy aanvoerder van ons team is, maar we noemen hem niks voor niks soms de 'papa van het team'.
Uiteindelijk besluit ik dat het geen zin meer heeft om nog verder te gaan en ga ik ook maar naar boven om te gaan slapen. En nu maar hopen dat het morgen geen hoofdpijn wordt.