The Boyfriend Pact

-10-

- Hazel -

Die zaterdag zit met klamme handjes naast Norah in de auto. We zijn met Zach's auto zodat hij en Conor op de terugweg mee kunnen rijden. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest voor een voetbalwedstrijd. Niet dat ik daar vaak naartoe ga ofzo maar toch. Norah rijd alsof ze dit elke dag doet en er is niets van spanning in haar lichaam te vinden.
Het is gelukkig maar een klein uurtje rijden, en ongeveer een half uur voordat de wedstrijd begint komen we aan bij het stadion van NYU. Van Zach en Conor hebben we kaartjes gekregen, en ze hebben ons niet teleurgesteld. We zitten op de lange zijde lekker dicht bij het veld, samen met een andere enkele vriendin van één van Conors teamgenoten. Het is geen bijzonder groot stadion, dus het is al goed gevuld met fans van zowel Weston College als van NYU.
Nadat we wat te drinken hadden gehaald konden we nog kort wat van de warming-up kijken van beide teams. Ik had Conor en Zach al snel gespot die druk bezig waren met warmlopen en schieten.

"Ik ga nog even snel plassen." zeg ik tegen Norah en ik sta op en loop richting de wc's.
Nadat ik klaar ben met plassen, loop ik door een gang waar ik net nog niet was geweest. Drie keer raden wie de weg kwijt is. Al snel heb ik door dat dit de gang is naar een aantal kleine skyboxen die dit stadion heeft.
"Goede middag meneer Williams." hoor ik achter me als ik al wat deuren voorbij ben. Ik kan het niet laten en ik kijk snel om. Ik zie man die begroet wordt door een jongere dame die duidelijk hier werkt. Hij lijkt sprekend op Conor, alleen dan wat jaartjes ouder. Dezelfde strakke kaak en bruine coupe. Als de deur achter hem dicht gaat draai ik me om en loop ik zo snel mogelijk de gang weer uit, in de hoop dat ik zo de weg weer terug vind.
Het duurt even, maar uiteindelijk heb ik de weg teruggevonden naar de tribune waar ik en Norah zitten. Met een zucht laat ik mezelf in mijn stoel zakken.
"Alles goed?" vraagt Norah.
"Ja hoor, hoezo?"
"Nee niks."

De wedstrijd begint en het is eigenlijk al sinds moment 1 spannend. De twee teams gaan heel gelijk tegen elkaar op, maar toch lukt het NYU om net voor de rust de 1-0 te scoren. De fans van NYU gaan volledig uit hun dak en de toon van de wedstrijd is nu echt gezet.
De scheids fluit af en de spelers lopen achter elkaar de tunnel in richting de kleedkamers. Ik probeer nog een glimp op te vangen van Conor, maar hij zag me helaas niet zitten.

De tweede helft begint geweldig. Het lukt Weston om binnen 5 minuten een goal te maken en de fans van Weston zijn bijna luider dan de fans van NYU zelf. Ook ik en Norah gaan helemaal uit ons dak. Norah wordt altijd ongelofelijk fanatiek van voetbal kijken en het lukt haar om me er helemaal in mee te trekken.
Niet veel later weet Weston weer te scoren. Dit keer was het zelfs Conor met een geweldige kopbal tijdens een corner. Hij rent naar de hoek van het veld en juicht samen met de Weston supporters. Met een glimlach op mijn gezicht sta ik ook te klappen.
Weston weet zich de rest van de wedstrijd sterk te houden en het blijft uiteindelijk 1-2. Als de scheidsrechter affluit beginnen we met z'n allen te klappen terwijl de spelers weer richting de kleedkamers lopen.
Niet lang daarna lopen we richting de bar om nog wat te drinken totdat Zach en Conor klaar zijn. We zitten er al eventjes als ik Conor zijn vader binnen zie komen lopen. Norah heeft niks door maar gelijk is al mijn aandacht op hem gevestigd.
Precies op dat moment krijg ik een appje van Conor.
'Wij zijn klaar, komen nu jullie kant op.'
Shit. Ik wil hem nog een appje terug sturen dat wij wel hun kant opkomen, maar net voordat ik klaar ben met typen komen de twee jongens de bar inlopen.
Met een grote glimlach op hun gezicht komen ze onze kant oplopen. Zach geeft Norah een snelle knuffel maar ik weet me met Conor niet echt een houding te geven. Hij heeft het door en moet erom lachen.
"Doe eens niet zo irritant." zegt hij zachtjes terwijl hij lacht en hij slaat zijn arm om me heen en trekt me dichter tegen zich aan. "Wat vond je ervan?" vraagt hij.
"Leuk, je hebt goed gespeeld." antwoord ik eentonig. Ik ben nog steeds afgeleid door Conor zijn vader die nog geen 4 meter bij ons vandaan zit terwijl Conor het niet door heeft.
"Is er iets?" vraagt hij verbaasd.
"Nee niks." antwoord ik snel en ik richt me op Norah en Zach die zijn uitgepraat. De drie praten met elkaar over de wedstrijd terwijl ik zenuwachtig aan mijn ketting zit te friemelen en telkens een blik naar achter werp om te kijken of Conor zijn vader nog steeds met zijn rug naar ons toe zit.
"Wij halen wat drinken, wil je ook nog iets?" vraagt Conor aan me. Ik knik. Hij zucht zachtjes en pakt mijn hand die mijn ketting vast heeft. "Wat is er?"
"Je vader zit daar." weet ik zachtjes uit te brengen en de glimlach die Conor net nog op zijn gezicht had verdwijnt meteen. "Sorry." zeg ik snel. Ik wilde echt niet de gezelligheid verpesten maar ik moest het hem gewoon laten weten.
"Nee geen sorry zeggen, jij kan er niks aan doen." zegt hij snel. Hij richt zich op Zach en fluistert iets in zijn oor waarna ik Zach zie knikken.
"Ik ga nog even plassen en daarna gaan we." zegt hij tegen mij en loopt snel de bar uit richting de wc's.
Ik richt me op Zach en Norah die nog steeds druk in gesprek zijn over de wedstrijd. Norah snapt echt geen hond van voetbal maar Zach legt het haar met liefde uit.
Al snel komt Conor weer teruglopen en als ik en Norah onze spullen hebben gepakt, lopen we met z'n vieren de bar uit. Als we langs Conor zijn vader lopen zie ik hem omkijken, maar hij zegt gelukkig niks.