Gün doğarken yavaş yavaş
Bir bir açıyor, doğuyor.
Sanki güneş ağır ağır, nazlı nazlı
Günler doğuyor yükseliyor.
Gündüzleri bir telaş bir telaş.
Herkes peşinde bir aş bir aş.
Perde perde, sahne sahne oynanıyor.
Zaman içinde akış akış.
İzle akşamları.
Yine akşam, yine karanlık...
Uyku gelmişse yok bir çıkış.
Adım adım geliyor, hissediyorum.
Ben artık fazlaca ben olduysam
Akşam vakti yaklaşmış demek ki.
Pek bir dingin bu sular.
Yoksa onlar da hissediyor mu uykuyu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiir Bahçem
PoetryÖylesine yazdığım şiirleri toplayıp derledim. Gönlümden geçen hisleri, duyguları, cümleleri kâğıtta topladım. Yazdıklarım edebi sayılmaz ama ben güzel olduklarını düşündüğüm için buraya yazıyorum. İyi okumalar...
