EYLÜLÜN ON DÖRDÜ

3 0 0
                                    

Bir yaprak dökümü gibiydin.
Asla içini anlatmazdın
Yalnızca yalnızca görürdüm o solgun yüzünü.
Bir yaprak gibi titrerdin.
Bir yaprak gibiydin sevgili azizim.
Seni bir sonbahar da görmüştüm.
Hiç değişmemiş eylül vaktin.
Zaten senin eylülün bir başka olurdu.
Bir başka...
Ayın on dördü gibi pırıl pırıldın.
Bilirdim seni.
Bilirdim.
Sen en çok eylüle yakışırdın.
Kasım da dökerdin yapraklarını
Aralık da üşürdün.
Sevgilin ay, her gece ısıtmaya çalışırdı seni.
Demek ay ile güneşin sözleşmesi bundan kaynaklanırdı.
Yapraklarını döke döke güzeldin sevgilim.
Kışları pek bir severdin.
Yazları inat ederdin.
Ayın on dördünü beklerdin.
Gözlerin büyüceydi.
İlkindi baharın sevimliliğini taşırdın.
Bu heyecan, bu neşe içindeki eylül vaktindendir belki.

Şiir BahçemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin