Tutsak olduğu ömrünün senelerini Sarya olarak geçirdi. Peki neydi Sarya isminin anlamı? Özgürlüktü...
Ailem dediği insanlar ve küçük kız Sarya'nın çocukluğunu çalan bir cani yüzünden tutsak kalarak, özgürlüğün ne demek olduğunu bilmeden büyümüştü...
▪︎ Yıldıza basıp, satır arası yorum yaparak düşüncelerinizi belirtirseniz çok sevinirim güzellikler :)
▪︎İnstagram,Tiktok, Twitter: niselfesya
▪︎Duyurlardan haberdar olmak için niselfesya basarak takip edebilirsiniz <3
{Sınır dolmadan bölüm gelmeyecek!}
03.16
Oy: 666 Yorum: 999
İyi Okumalar♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-VİSAL
Deva'nın Ağzından;
Öylesine sıkı sarılıp kokusunu içime çekerken fark ettim bende tıpkı annem gibi kokuyordum. Yumuşacık siyah saçlarına bastırdım ellerimi. Benden ayrılıp ellerini yanaklarıma koyup gözlerime baktı ve derin bir iç çekip tekrar sarılırken saçlarıma sayısız öpücük konduruyordu. "Mis kokulu güzel kızım."
Baran abim elini annemin omzuna koyunca annem tekrar geri çekildi. "İçeride mi hasret gidermeye devam etseniz acaba?" Sorusuyla birlikte hızlıca başımı salladım onaylarcasına. Sanki yavaş hareket etsem rüyadan uyanacak gibiydim. Annem içeri girerken arkasından onunla birlikte giren yirmili yaşlarında olan ay yüzlü minyon tipli bir genç kız ve maximum on yedi, on sekiz yaşında gözüken bir erkek çocuğu girdi içeri. Kaşlarımı çatıp abime baktığımda göz kırparak başını salladı.
Onlar içeri girerken abimin önüne geçip gitmesini engelledim. "Bunlar kim?"
"Annemiz ikisini şart koşup gelmeyi kabul etti." Hafif sinirle ellerini iki yana açtı. "İkisi hakkında da hiçbir bilgim yok. Oraya gittiğimde onlar vardı ve nedenini anlamadığım bir sebepten annemiz onlar hakkında kesinlikle konuşmuyor. Yani kısacası bilmiyorum."
"Anladım anladım da sen dert etme ben halledeceğim." Elini omzuma atıp başımın üstüne şefkatli bir öpücük kondurdu.
"Özlemişim gözümün bebeğini." Başımı kaldırıp yanağını öptüm ve gülerek omzumda olan elini tutup annemlerin yanına adımladık.
Gözüm Arven'e takıldı. Baran geldiğinden beri onunla neredeyse tek kelime bile konuşmamıştı. "Gözünün bebeği burada sen biraz da hayatının aşkıyla mı ilgilensen?" Arven'i işaret ettiğimi anlayınca başını salladı.
"Bana biraz kırgın ama onun gönlünü en güzel şekilde alacağım. Sadece uygun zamanı bekliyorum." Arven'e göz kırparak abimin kolunu omzumdan çekip annemin yanına oturdum. Yanına oturduğum gibi elini saçıma çıkarıp okşamaya başlarken gözünden ince bir yaş süzüldü.
Elimi gözünden düşen yaşın üzerine bastırıp başımı iki yana salladım. "Ağlama anne bitti artık kurtulduk kötü olan her şeyden, herkesten. Bundan sonra gözünden bir damla bile yaş düşmesine izin vermeyeceğim. Sen de ben de kolay şeyler yaşamadık ama bak bitti yan yanayız. Kavuştuk."
