Baban gider.. Askıda hırkası kalır, kapının önünde ayakkabıları kalır, masada fotoğrafları kalır, oturduğu köşede gülümsemeleri kalır, duvarda sesinin tınısı kalır, kumanda da elinin izi kalır, her köşede bi anısı kalır, birlikte diz çökülen sofra öylece kalır. İnsan kalmaz, acısı kalır.
Sofraya bi tabak eksik koyduğunuzda anlıyorsunuz, asıl yokluk ne demekmiş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cânımın Yâr'ası 2
Poetry💫 ⠀ོ ⠀ོ 🧚♀️𝓑𝓲𝓻 𝓞𝓵𝓾𝓷𝓾𝓷 𝓖𝓾𝓷𝓵𝓾𝓰𝓾 🥀 ⠀ོ ⠀ོ İçimde bir ateşki CEHENNEMİ aratmıyor.. "CENNETİMİN KUMRUSU ANNEM ve CENNETİMİN KAPISI BABAM'ın anısına"... Siz gideli, Kum Tepeleri dökülüyor...
