💕 Feeling of Love 💕 အပိုင္း ၈
ႏိုဝင္ဘာလကုန္ခါနီးမို႔ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနေပမယ့္
ေစကေတာ့ မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ ေျပးလႊားေနရတာမို႔
နဖူးမွာ ေခြၽးစအနည္းငယ္ထြက္ေနသည္။ လမ္းမထက္
ေျပးလႊားၿပီး "မ" အရိပ္အေယာင္ေလးမ်ား ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား လိုက္႐ွာေပမယ့္ ၁၀မိနစ္ၾကာတဲ့အထိ "မ"ကို ႐ွာမေတြ႕။ နာရီၾကည့္ေတာ့ ၇နာရီထိုးခါနီးမို႔ "မ"ရဲ႕အိမ္နဲ႔ "မ"သူငယ္ခ်င္းဆိုင္ တစ္ေနရာရာမွာ သြားေစာင့္ေနတာ ပိုေသခ်ာႏိုင္တာမို႔ ကားသြားယူရင္း ေကာင္းျပည့္တို႔ကိုႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ကုမၸဏီျပန္သြားဖို႔အတြက္ ဒီဘက္ျပန္အလွည့္ ေစ့တည့္တည့္ကေန ေလွ်ာက္တာတဲ့ အရိပ္ကေလးေၾကာင့္ ေမာပန္းႏြမ္းလ်ေနတဲ့ေစ့ရင္တစ္ခုလုံး အိုေအစစ္ကို ႐ွာေတြ႕သြားသလိုပင္။
"ေအးပါ အဲ့ဒါဆို ဒီညမေတြ႕ျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့"
"..................."
"အိုေခ ငါအိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ စာပို႔လိုက္မယ္.. ဖိုက္တင္း သယ္ရင္း"
"..................."
"အင္း"
လင္းနဲ႔ဖုန္းေျပာတာကို အဆုံးသတ္လိုက္ၿပီး ဖုန္းကို
ဆလင္းဘတ္အိတ္ထဲ ျပန္ထည့္လိုက္သည္။
လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ကိုင္ထားတဲ့ ပလတ္စတစ္အိတ္ႏွစ္လုံးကို ေသခ်ာျပန္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္မယ္အလုပ္
ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ေစ့ေၾကာင့္ ေႏွာင္းအံ့ဩ
သြားသည္။ ေနရာကေန မလႈပ္မယွက္ ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနတဲ့ "မ"ထံ ေစတစ္လွမ္းျခင္း ေလွ်ာက္သြားၿပီး
"မ"နဲ႔ ေျခတစ္လွမ္းအကြာမွာ ရပ္လိုက္တဲ့အထိ "မ"က ေစ့ကို အံ့ဩတႀကီး ၾကည့္ေနတုန္း႐ွိေသးသည္။
"ေစ.. ေစက ဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္ေနတာလဲ..
ပြဲၿပီးသြားၿပီလား"
"ဟင့္အင္း.. မၿပီးေသးပါဘူး"
"မၿပီးေသးပဲနဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ"
ေစ့ကို မ်က္ႏွာေလးေမာ့ကာ သိခ်င္စိတ္ျဖင့္ ေမးေနတဲ့
"မ"ကို ႐ြန္း႐ြန္းစားစားၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္
"ေရာက္လာတာကို ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ႏႈတ္ေတာင္
မဆက္ပဲ ျပန္သြားတာလဲ.. ကြၽန္ေတာ္ "မ"ကို
မနက္ကတည္းက ေမွ်ာ္ေနတာ"
