CSP#1: Behind That Mask

Chapter 8

Chapter 8: 𝙵𝚛𝚒𝚎𝚗𝚍𝚜

I'm wearing a black skirt with a white tube covered with a denim jacket. I just wear a white shoes for foot wear. It's already 4:30 nang marinig ko ang pagdoorbell sa labas.

Paglabas ko ay naka bukas na ang pinto. Binuksan ng kambal.

"Saan mo na naman dadalhin si ate?" Irritadong tanong ni Dale.

I can't stop my self from inspecting him. He looks intimidating with his one sided hair, black slacks with belt, and black V neck sleeves. Wala iyong butones at hanggang dibdib ang pagka V nito.

His biceps were perfectly traced under his sleeves. Hoy ano ba! Bad 'yan!

"Date," nakangising saad nito na nakatitig sa akin dahilan para mamilog ng mata ko.

"What?" nakakunot ang noong tanong ni David.

"Ay naku! Kakain lang kami kasama yung boss ko." palusot ko. Saka ang pakilala naman ni Lucas sa kanila ay boss ko.

"Alis lang ako kambal ah? Babalik din ako agad." Saad ko.

"Hoy! Mr. Lucas. Kinuha mo siya dito ng maayos kaya ibabalik mo siya rito ng maayos maliwanag?" saad ni Dale.

"Yes. I will." pormal na tugon ng lalaki.

"Let's go, My Lady," bulong niya. Tumingin ako sa kambal na nakatutok sa TV. Pinanlakihan ko ito ng mata na siyang ikinatawa niya.

"Should I start calling you Princess?" tanong niya nang makababa kami ng elevator.

"H-Huh? Princess?" tanong ko.

"Didn't I asked for your permission for me to call you 'Princess'? like what your father calls you?" saad niya. Naalala ko naman nang niyaya niya akong sumayaw doon at napakwento ang madaldal kong bibig.

I bit my lower lip.

"Hindi ako sanay. At baka hindi ako masanay," natatawang saad ko. He opened the door of his car, and guided me inside.

"Are you refusing me now?" tanong niya at ikinabit ang seatbelt ko. Nagtaka naman ako sa sinabi niya. 'Am I refusing him now?'

Saad ko sa isip na para bang ako ang nagtanong. Kailan ba ako pumayag sa mga gusto niya? I mean... Hindi niya ako pag-aari para hindi ko siya tanggihan.

"I mean you already agreed. but now... It's like you're refusing me." saad niya na naka titig sa mga mata ko. Ahh... 'Yon pala. Napaka advanced ko naman mag-isip .

I looked down para mabawasan ang hiya sa sarili. Ayan kasi Steph kung ano anong iniisip mo.

Umikot siya sa kabilang side ng sasakyan saka pinainit ang makina at pinaandar.

❥︎❥︎❥︎

Nang makarating kami sa isang lugar ay nagtaka ako. Bar? Bakit bar? Akala ko ba kakain muna sila? I mean kami?

"Bakit dito? Oum... Hindi ka ba muna kakain bago uminom?" tanong ko rito. He just let out a low sigh.

"I don't know either why did they changed their minds and tell me to go straight here. Ikaw? baka gusto mong kumain. We can go on a restaurant first if you want." saad niya. Dali dali ko itong tinggahan dahil busog pa naman ako.

"Naku! Hindi na. Hindi naman ako gutom." saad ko saka bahagyang tumawa.

"Let's go then Princess." saad niya at inilahad ang braso niya. Naramdaman ko ang pag-init ng pisngi ko. I clung my hands on his arms and we get inside the bar.