1hafta sonra
O kadar sıkılıyordum ki, evde.Boğuluyordum sanki.Bu son 1hafta da neler oldu neler.
Bu konuştuğum çocuğun yaşını öğrendim.Aramızda 2yaş varmış.Üniverite öğrencisiydi.Aynı okulda olmamamız beni daha da heyecanlandırmıştı.
Sanki uzun yıllardır görmediğim arkadaşım gibi olmuştu.
Her gün konuşuyorduk.Ne hakkında konuşuyorsunuz diyeceksiniz şimdi.
Havadan sudan konuşorsunuz işte.
Şaka şaka tabii ki de öyle konuşmuyoruz.Hem konuşsak saçma olmazmıydı.
Bana her gün nasıl olduğumu soruyor,her gün "iyi dersler ay erasî" diye mesaj atıyordu.Ve bu benim çok hoşuma gidiyor.
Önceden dediğim gibi böyle yazması kendimi özle hissettiyor.
Hatta onun adını bir ara değiştirip "Motivasiyon Kaynağım Yağmur" koymak istemiştim.Ama yapmadım.
Size birazda ailemden bahs etmek istiyorum.Baskıcı bir ailem yok.Ama ben kendi geleceğim için çalışıyordum.
Ikisi de sabah çıkıp, akşam eve geliyordu.Bazen derler ya ailen olsa bile kendini ailen yokmuş gibi hissedersin.Işte ben tam olarak böyle hissediyordum.
Hem tek çocuktum ben.Ama hep bir kız ya da erkek kardeşim olsun isterdim.En azından dertleşecek biri olurdu.
Biliyormusunuz artık kendimi o kadar da yalnız hissetmiyordum.
Çünkü konuştuğum biri vardı.Beni anlıyordu en azından.
Helloo yazım hatam olduysa özür dilerim.🦋
Allahım lütfenn okunsunn😭🦋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"AY ERASÎ"-texting~•
Fiksi Remaja"Ay ve Güneştik biz bu evrende.O Ay'dı bense Güneş.Birbirimizi tamamlıyorduk.Kader bizi her zaman, her koşulda birleştiriyirdu.Sanki kader bizi bağlamıştı kırmızı iplerle.Ay Erasînda gerçekleşmişti herşey.Bizim eramızdı bu "Ay Erasî".Onu kaybetsem y...
