• sᴏɴ sᴀғᴋᴀɴ | ʜᴀsʜɪᴍᴀᴅᴀ

/Ben Madara Uchiha\

Hashirama günlüğünün tozlu sayfalarını kapattı ve yemini tekrardan hatırladı "tüm vampirleri öldüreceğim ve intikamınızı alacağım" Hashirama bu yeminine harfiyen uyup o vampiri öldürmeliydi daha ilk günün akşamından başliyacaktı.

Hashirama ilk olarak gece uyumicaktı vampirlerin geceleri daha aktif olduğunu biliyordu ve bu tarz bir kulübe fazla güvenli değildi kendisine göre, Hashirama ayağa kalktı çalışma masasının üzerine günlüğünü bıraktı eline'de bir çok vampir öldürme eşyası olan çantasını aldı çalışma masasının ahşap sandalyesine oturdu kendini masaya çekti çantasından'da bir incil kitabı çıkardı incil kitabı soluk renkli ve eskiydi Hashirama'nın en sevdiği incil kitabıydı içini açtı ve sayfalarına tekrar tekrar göz gezdirdi göz gezdirdiği sırada hava daha'da fazla karardı Hashirama'nın durduğu kulübede sadece küçük bir ışık vardı Hashirama biraz görmekte zorlansada incilini okumaya devam ediyordu bir yandan saf kan bir vampirin nasıl öldürebileceği hakkında düşünüyordu daha önce hiç saf kan öldürmemişti bu kendisi için yeni bir tecrübe olucaktı kulübesinde bekledi ve daha çok bekledi beklerkende incilini okumayı ihmal etmedi.

Madara

Madara halen ağacın tepesindeydi o rahip Madara'nın iştahını kabartmıştı merak duygusu Madara'ya çok ağır bastı bu yüzden rahibi daha yakından görmek ve tanımak için ağacın tepesinden inip ormanın derinliklerine girdi Madara ormandaki her gizli yolu biliyordu ve kulübeye doğru giden gizli yolda hızlı adımlar atıyordu bir kaç dakika bile sürmeden rahibin yaşadığı eski kulübeye gelmişti rahibin evinde güçlü olmayan loş bir ışık görüyordu
Rahibin uyumadığını ve temkinli olduğunu anlamıştı bile rahibin eski kulübesinin arkasındaki bitkiler fazla uzundu çalılar fazla arsız büyümüştü Madara evin arkasına giderek çalılar'dan yardım alarak kendini bir nebze gizledi Hashirama'nın kulübesinin camına yaklaştı cam fazla tozluydu, Madara nefesini tozlu cama verdi tozlu cam buğulandı Madara eli ile buğuları sildi tozların birazı'da gitmişti ardından gözlerini içerde oturan Hashirama dikti.

Hashirama sandalyesinde oturmuş incil sayfalarına göz gezdirip okuyordu Madara'nın her hangi bir dili yoktu daha doğrusu inanmazdı bu tarz şeylere ama ayrıca onlardanda nefret ederdi.

Hashirama incil okusada Madara izlemeyi bırakmadı
Hashirama'ya attığı her bakış onu heyecanlandırıyordu tıpkı hayallerindeki gibi..

Hashirama'nın uzun parlak kahverengi saçları, fazla uzun boy'u ve güzel kaslı yapısı Madara'yı etkilemişti
Tam istediği hayallerindeki kişiydi ama bu adamın kendisini öldürmeye çalışacağı ve acıklı bir ölümü olacağı için ona çok yazıktı o anda Hashirama'da bir hareketlenme oldu.

Hashirama

Hashirama her şeyden habersiz değildi burnuna çürük kokular gelmeye başlamıştı Hashirama yıllarca vampirleri avlayıp onların içinde bulunduğu için nerdeyse her vampirinde kendine özel bir kokusu olduğunu biliyordu ve bu kokular burnunu daha'da güçlendirmişti Hashirama yakınlarında bir vampir olduğunu biliyordu bir den sandalyeden doğruldu çantasına uzandı içinden vampirleri çok kez vurarak yaraladığı gümüş mermili tabancasını aldı, Hashirama eski kulübenin ahşap kapısını açtı hızlıca dışarı çıkıp koku gelen yere doğru ilerlemeye başladı bu koku evin arkasından geliyordu.

Madara Hashirama'nın can havliyle dışarı çıkmasını anlamamıştı ama bu ona bir fırsat gibi göründü Hashirama'nın kapısının önüne doğru yavaş yavaş yürüdü, yürüdüğü yerlerdeki ağaç dalları kıtırdıyordu.

Hashirama Madara'nın ayağının ezdiği ağaç kıtırtılarını duydu, Madara Hashirama'nın önüne geldi yüzündeki hafif sırıtma ile Hashirama baktı
Hashirama onu görmüştü. Evet bu oydu köydeki acımasız ölümlerin başı o saf kan vampirdi Hashirama tabancasını Madara'ya doğru doğrulttu ufak bir tabanca olsa bile gümüş veya metal eşyalar vampirlere aşırı zararlar verebiliyordu Madara tabanca'nın kendisine doğru doğrulmasından bir nebze rahatsız olmadı kuru dudaklarını açıcak ve konuşucakken Hashirama bir el ateş etti onu vurmuş muydu?