BABAYLAN (BL HISTORY FICTION NOVEL)

chapter 4

"Inay aalis napo ako" paalam ni maya sa kanyang ama at ina "maya anak...." tawag sa kanya ng kanyang ama tumingin naman sya dito at ngumiti ng pilit alam nya sa loob nya na ayaw nyang iwan ang kanyang ina at ama dahil walang mag aalaga sa kanila sa kanilang kubo "ano po iyon ama?" tanong maya kinuha naman ng kanyang ama ang kamay ni maya at tska inabot dito ang isang kwintas ng isang puting hiyas nag taka naman si maya bakit ibinibigay ng kanyang ama ang isang agimat "ama isa ito sa mga agimat mo ngunit bakit saakin mo ito binibigay?" takang tanong ni maya "nararapat na sa iyo ko ibigay ang mahiwagang agimat na iyan dahil karapatdapat ka dito" sagot ng ama ni maya "ito anak kunin mo iyo sanang pagkaingatan anak" sagot naman ng ina ni maya "ina isa itong banal na sandata isang armas ng mga hinirang na babaylan" sagot ni maya "oo anak mula ngayon ikaw na ang mangangalaga dyan ikaw na ang tagapag ingat, dalhin mo din ito anak amng aking ginintuang barnis arnis" saad pa ng ina ni maya "maraming salamat ama at ina akin po itong pag kakaingatan" sagot ni maya at niyakap nya ng mahigpit ang kanyang amain at ina "paalam ako'y lilisan na" saad nya at tska sya tumalikod at nag lakad papalayo "maya! mag iingat ka" maluhaluhang siga ng kanyang ina habang ito ay kumakaway humarap naman si maya atska ito kumaway at ngumiti " ama ina babalik ako balang araw bilang isang ganap na babaylan para sa inyo lalaban ako" bulong ni maya sa sarili tska sya tumakbo palayo.

nag lakbay si maya ng buong araw at gamit ang bilis nya sa pag takbo ay natawid nya ang dalawang nag lalakihanng bundok ng kalahating araw lamang at ngayon naman ay tatawirin nya ang ilog ng patungo sa kabilang baybayin gamit ang tinag tagpitagping kawayan ay ginamit nya ito para makatawid ng ilog ng ligtas sa mga buhaya "magtatakip silim na at nararamdaman kona ang gutom" bulong nya kaya mabilis nyang kinuha ang pang binwit at tska nya ito linagyan ng pain at tska nya ito tinapon sa tubig sa ilang oras nyang pag hihintay ay nakakuha din sya ng isang malaking isda na sasapat na pantawid ng kanyang gutom, huminto si maya sa tabing ilog at tska sya nag handa sa pag papaapoy upang lutuin ang isdang nahuli habang sya at mnag luluto ay napatingin naman sya sa kalangitan kung saan ito ay maaliwalas at kitang kita ang mga nag niningningang mga bituin "magandang gabi ama ina" bulong nya habnag nakatingin sa mga bituin. 

(panaginip)

"maya" isang tinig ang aking naririnig mula sa kawalan madilim at tanging mga anino lamang ng mga puno ang aking nakikita "sinong nandyan?mag pakita ka sa akin" sagot ko "maya " iang tinig mula sa aking pag kakawari ay isa itong babae nagulat nalang ako at naalarma ng bilang nag liwanang sa aking harapan at nag pakita saakin ang isang napakagandang babae at alam ko na isa syang dyosa ngunit bakit sya nag pakita saakin? ako ba ay nasa isang panaginip kaya sya nag pakita? "mahal na dyosa" saad ko at nag bigay pugay sa kanya bilang pag papakita ng galang at respeto sa aking ninuno "maya mag madali ka at humayo dahil ang iyong bugna ay hindi na makakapag hihintay pa" saad nya sya si mangayon ang dyosa ng kasiyahan at ng mga puso sa tahanan isa syang tagapagtangol "ngunit akoy nasa kalagitnaan palamang ng aking pag lalakbay apat na araw pa ang aking gugugulin bago ko matawid ang mga bundok at ilog at bago ko marating ang templo ni libulan" sagot ko " attska mahal na diwata isa lamang akong batang katutubo na walang taglay na kapangyarihan tulad ng isang babaylang hinirang o diwata" sagot ko "bilisan mo maya dahil pag dating ng araw ay di na sya mapipigilan pa at isang malaking sakuna ang magaganap" sabi nya bago sya nawala ng paunti unti "mahal na diwata sino ang darating?" tanong kopa ngunit wala na sya sinong parating?sakuna? isa bang digmaan ang magaganap?paano?