Anubis: 1 jaar later

Hoofdstuk 1: Ze zijn terug

Met een taart in zijn enne hand en een bosje bloemen in zijn andere hand staat Robbie gespannen te wachten op het vliegveld. Vandaag komen Patricia en Joyce terug uit Amerika nadat ze daar een jaar gewoond hebben. Gespannen kijkt hij op het bord en ziet dat het vliegtuig net geland is, vol verwachting kijkt hij naar de deuren waar ze door moeten komen. De een na de andere komt door de deuren maar geen Patricia en Joyce, hij zucht en blijft kijken naar alle mensen die elkaar in de armen vliegen. Na een half uur is het al een tijdje rustig en komt niemand meer langs, Robbie zucht teleurgesteld, niet weer he denkt hij maar blijft hoopvol wachten. Sta je hier lekker zegt opeens iemand die achter hem staat, verschrikt draait hij zich om en kijkt recht in de ogen van Patricia. Patries! Roept hij blij en knuffelt haar stevig, Patricia knuffelt hem blij terug en geeft hem een zoen. Uche uche klinkt er naast hun, hee Joyce zegt Robbie lachend en geeft haar ook een knuffel. Robbie geeft de bloemen en de taart aan Patricia, wat lief schatje ik heb je zo gemist zegt ze en geeft hem weer een zoen. Ja ja kunnen we gaan vraagt Joyce wat geïrriteerd, nou Joyce niet echt gelukkig in de liefde dus grijnst Robbie. Nee niet echt zegt Joyce die richting de taxi loopt, Robbie en Patricia lopen hand in hand achter haar aan.

Een uurtje later rijdt de taxi de oprit op bij het huis Anubis, vlak voor de deur stopt de taxi en stapt het drietal uit. Ze gaan met alle bagage naar binnen, als ze de gang in lopen zien ze niemand, ze zetten hun spullen aan de kant en gaan de woonkamer in waar iedereen op springt 'Welkom thuis!' roepen ze allemaal blij en er begint Hollandsche muziek te draaien. De hele woonkamer is versierd met Nederlandse versiering, Joyce en Patricia geven iedereen een dikke knuffel. Op tafel staan allemaal Nederlandse hapjes. Ohh stroopwafels roept Joyce blij en neemt er meteen een waardoor de rest een beetje moet lachen. Wat een leuk idee een Nederlands feestje zegt Patricia blij, ja natuurlijk zoeteke zegt Trudy, een Amerikaans feestje toen jullie naar Amerika gingen en een Nederlands feestje nu jullie terugkomen vult Mick aan.

Het is een hele gezellige middag en Joyce en Patricia delen al hun verhalen met alle bewoners, Victor en Trudy. Na een tijdje staat Victor op: Jongens, meisjes ik moet jullie nog wat zeggen begint hij, de bewoners kijken hem wat verbaasd aan en luisteren aandachtig naar hem. Victor begint dan te praten: volgende week start school weer, een spannend jaar voor jullie allemaal omdat jullie examen gaan doen. Patricia kijkt Robbie dan aan, voor jou nog niet broekie grijnst ze, ha ha zegt Robbie sarcastische en luistert weer naar Victor. Victor gaat dan verder met zijn verhaal, vanaf morgen zal er in huis ook wat gaan veranderen... er komt vanaf morgen een nieuwe bewoonster bij ons wonen zegt hij dan. De bewoners kijken hem even verbaasd aan, een nieuwe bewoonster vraagt Fabian wat verbaasd, ja zegt Victor we hadden nog plek en na overleg met Trudy komt er een nieuwe bewoonster bij. Een meisje dus vraagt Amber, ja blondie een bewoonster is een meisje zegt Jeroen bij de hand waardoor Amber zucht. En waar gaat ze dan slapen vraagt Joyce, Peetje en ik mogen toch wel weer samen op onze oude kamer? Victor begint weer te praten, jullie kunnen gewoon weer op jullie oude kamer, Marijke heeft haar spullen weer meegenomen dus de kamer staat leeg. De nieuwe bewoonster komt bij Noa op zolder, jij slaapt nog alleen daar en dan slaapt iedereen met z'n 2e op een kamer. Gezellig zegt Noa meteen niet meer alleen op die enge zolder, Jeroen kijkt even naar Noa en geeft haar een glimlach, ze zijn dan niet meer samen maar wel goeie vrienden die altijd voor elkaar klaar staan. Morgen zullen we de zolder wat veranderen zodat jullie beiden jullie plekje krijgen in de kamer en dan is het nu tijd om naar bed te gaan, voor deze enne keer zullen Trudy en ik alles opruimen. De bewoners knikken blij en vertrekken allemaal naar hun kamer waar ze gaan slapen.