Anubis: 1 jaar later

Hoofdstuk 4: Alles vertellen

De volgende dag heeft Fabian na het ontbijt gevraagd of iedereen even wil blijven zitten en of Trudie en Victor er ook bij willen komen, de club gaat bij elkaar staan en beginnen dan te vertellen over hun avonturen van de afgelopen jaar. Nienke begint eerst over de rollen die ze vond op zolder, hoe ze met Fabian en Amber begon, hoe Patricia en daarna Appie erbij kwamen. Fabian vertelt dan verder over de raadsels en de opdrachten over hoe ze de graal moesten zoeken en vonden voor het bal, hoe Nienke is weg gerend met de graal en die heeft verstopt onder het podium. Hoe ze daarna de graal verstopt hadden, Nienke ontvoerd werd maar dat zij niet de uitverkorenen was, hoe ze er achter kwamen dat het Noa was, hoe Noa ontvoerd werd door Raven. Ze vertellen gezamenlijk verder over dat alles toen goed was maar het al snel weer begon toen Nienke Sarah in haar droom zag, hoe ze toen opzoek moesten naar de bloedlijn, de traan en uiteindelijk naar Noa. Dat ze allemaal opdrachten moesten doen, Noa ziek werd en het aandeel van Matthijs. Hoe Fabian weken lang werd verstopt terwijl iedereen dacht dat hij dood was, hoe Nienke naar Egypte wilde vertrekken voor de papyrusrollen maar Jeroen ging en hoe ze net op tijd waren om de moeder van Matthijs en Noa te redden. Na het heler verhaal kijkt iedereen ze met open mond aan 'jeetje dat ik daar niks van gemerkt heb' zegt Joyce dan. De rest lacht een beetje, 'de voornaamste reden dat we dit zeggen is omdat Noa wat bang is dat alles weer gebeurd, nu jullie alles weten kunnen we er allemaal een beetje op letten' ligt Jeroen toe. De bewoners knikken en beloven er op te letten.

Een uurtje later hebben Emma en Noa besloten te gaan shoppen, ze lopen de stad in en gaan meteen een kleding winkeltje in, Noa heeft na een tijdje een paar jurkjes die ze wilt passen en ook Emma heeft wat kleren om te passen, niet veel later staan ze dan ook in de pas hokjes te passen en laten ze alles aan elkaar zien, als ze alles hebben gepast gaan ze naar de kassa en rekenen ze af. Daarna gaan ze nog een kringloop winkeltje in waar ze wat leuke fotolijsten kopen en nog wat leuke dingen voor op hun kamer. Als ze ook nog in een cafeetje hebben gezeten met een lekker stukje taart een een kop warme chocolademelk, zijn ze weer onderweg naar huis. Ze hebben elkaar beter leren kennen en worden steeds betere vriendinnen met elkaar. Als ze thuis komen zitten Appie, Amber en Jeroen aan de eettafel een spelletje te spelen, Nienke en Fabian zitten tegen elkaar aan op de bank een politie serie te kijken, Mick zit languit op de andere bank en kijkt ook mee. Patricia en Robbie hebben samen afgesproken en zijn wat leuks doen en Joyce zit in de woonkamer achter de computer. 'Kijk daar zijn de dames weer' lacht Appie als hij Emma en Noa ziet. Emma en Noa komen lachend de kamer in en zetten de tassen op de tafel, 'en dames is alles gelukt' vraagt Jeroen. Ja zeker we zijn goed geslaagd en ik heb Emma meteen de stad laten zien lacht Noa. 'En wat hebben de dames gekocht' vraagt Appie nieuwsgierig. Noa en Emma laten zien wat ze hebben gekocht voor de inrichting van hun kamer. 'Jullie hebben we de zelfde stijl hè' zegt Fabian vanaf de bank, Noa en Emma knikken 'heel fijn dat we een beetje van het zelfde houden' zegt Emma waardoor Amber hoorbaar zucht en iedereen haar dan aan kijkt. 'Wat' vraagt Amber wat verbaasd 'waarom zucht je meteen zo' vraagt Mick 'niks ik zucht gewoon graag' zucht Amber. Dan laat Noa nog haar jurkjes zien die ze gekocht heeft en na wat aandringen laat Emma wat onzeker haar nieuwe kleren zien, bij elk kleding stuk die ze laat zien grinnikt Amber zacht. Als Emma als laatste een vest met een smiley erop laat zien begint Amber heel hard te lachen waardoor ze haar verbaasd aan kijken 'wat een kinderachtig vest' lacht ze hard. Emma pakt het vest dan op en loopt via de keuken snel naar buiten. Jeroen geeft Amber een kwade blik en gaat snel achter Emma aan. 'Moest dat nou' vraagt Joyce vanaf de computer, 'nou kom op, hoe oud is ze? Een vest met een smiley erop is toch meer iets voor een kind van tien?' Zegt Amber nog wat lachend. Ik vind het wel een leuk vest hoor glimlacht Appie 'wat heb jij tegen haar Amber?' Vraagt Mick die zich er nu ook mee bemoeit. 'Ze is gewoon irritant' antwoord Amber hoezo dat vraagt Nienke je spreekt haar amper en ze is er pas net. 'Nou ik vind dat gewoon' zegt Amber stellig.

Jeroen gaat snel achter Emma aan die de tuin in is gerend en daar huilend de vuilnisbak open trekt, net op het moment dat ze het vest in de prullenbak wilt gooien trekt Jeroen het vest uit haar handen. Niet weggooien zegt hij meteen, Emma kijkt hem aan met betraande ogen 'hoezo niet? Hij is lelijk, Amber heeft gelijk' zegt Emma terwijl ze het vest uit Jeroen zijn hand probeert te pakken om weer weg te gooien. Niet doen zegt Jeroen weer en doet de vuilnisbak dicht en trekt Emma daar weg, 'ik wist dat ik het niet moest kopen!' Roept Emma boos 'hè hè even rustig' zegt Jeroen en trekt haar in een knuffel waardoor Emma langzaamaan iets rustiger wordt. Trek je alsjeblieft niks van die blonde bimbo aan zegt Jeroen dan, Emma kijkt hem aan 'ze mag me niet'. 'Maar de rest van de bewoners wel' Emma glimlacht kleintjes en kijkt Jeroen dan aan, hij geeft haar het vest terug en geeft haar nog een knuffel voor ze weer samen naar binnen lopen.