Sıkıldıkça bolum yaziyorum. Bu fic yaralarimi saracak. Cani gönülden inaniyorum buna.
_____
Babis:
Daha hazırlanmadın mı?Güzelim:
Yok hazirlanamadim yaa
Istedigim gibi olamadim bir turlu
Guzellesemedim yine
Asabim bozuldu😭😭Babis:
Bebeğim sen her türlü güzelsin
Haydi in de gidelim artık geç kalıyoruz bakGüzelim:
Bu kez bu yalana inanmayı seciyorum ve asagiya iniyorumBabis yazıyor...
Güzelim:
Yazma yoksa inemem bakGörüldü
Iste soyle
Odul opucugunu hakettin
Bekle iniyoruz bebisimle ben____
"Hani bana ödül öpücüğü? Aşağıya indiğinde vereceğini söylemiştin mesajda" bana tatlı tatlı dudaklarını buzerek baktığında kıkırdayarak dudaklarına öpücük kondurarak geri çekildim. Anında gülümseyerek elimi tuttu.
"Ödülümü de aldığıma göre artık gide biliriz" arabaya binerek yola koyulduk.
"Eğer canın bir şey çekerse torpidoda var bir az atıştırmalık" çok düşünceli biriydi Jungkook. Bu yanını çok çok seviyordum. Böyle koskocamannn.
"Yok. Şimdi yersem annemlerde yemek yiyemem ve annem bana kızar" kisa sürelik gözlerini yoldan ayırarak bana bakıp gülümsedi. Ardından da tekrar yola baktı.
Kısa süre sonra varmıştık. Yolda dikkati fazla dağılmasın diye fazla konuşmamış, yolu izlemiştim. Hem yolu izlemeyi seven birisiydim. Arabadan inerek kapiya geldik. Jungkook elini zile götüreceği an kapı açılmıştı. Kapının açılmasıyla irkilip Jungkookun arkasına sığınmış, koluna sımsıkı sarılmıştım.
"Ya anne, sen bizi mi dikizliyorsun da geldiğimiz gibi kapıyı çalmadan açıyorsun?!" Annemi yavaşça kenara iterek içeri geçtim. Benim ardımdan da annem ve Jungkook geçmişti. "Napayım özledim işte" yanıma gelerek kollarını açtığında vakit kaybetmeden sarılmıştım. Hamile olduğum için her duyguyu en uçta yaşıyordum.
"Ben de çok özlemişim" yüzüme öpücüklerini kondurduktan sonra Jungkooka sarılıp oturdu. "Aniskom babiskom nerde?"
"Markete gitti. Gelir şimdi" kafamı sallayarak onayladım. Jungkook gelip yanıma oturduğu gibi kolunun altına sığınıp sarılmıştım ona. Omegam sürekli ona sığınıyor, kendini güvende hissediyordu.
Annelik içgüdüsüyle sürekli bebeği düşünüyor, alfasını yanında istiyordu.
Kapının sesiyle bakışlarımı oraya çevirdim. "Babiskommm!" Jungkookun kolunun altından çıkarak babama doğru koştum. "Bebeğim kaçma" Jungkooka aldırmadan kendimi babamın kollarına atarak sıkıca sarıldım. "Off çok özlemişim yaa çıtır alfamı" dediğimle hepimiz gülmüştük.
Babamdan ayrılarak eski yerime, Jungkookun kolunun altına girmiştim tekrar.
"Ee nasılsınız çocuklar? Hamilelik nasıl gidiyor? Jungkook, Taehyung çok yoruyor mu seni?" Annem yine başlamıştı sorgu sualine.
"Iyiyiz anne, siz nasılsınız?" Jungkook anneme anne diyordu. Annesini çok küçük yaşta kaybetmişti. Babası da ondan sonra işi yüzünden yurt dışına gitmişti. Ancak tabiiki Jungkooku asla ihmal etmemişdi, bazenleri buraya geliyordu. Annemi kendi annesi yerine koyuyor, muhtac olduğu anne sevgisini onda arıyordu. Annem de bunu bildiği için sevgisini ona hissettirmeye çalışıyor, benden ayırmıyordu.
"Hamilelik iyi gidiyor. Bazen kusuyorum. Tek kötü yanı bu benim için" kusmaktan çok korkardım ben. Bu yüzden de evde Jungkook olmadığında kustuğum zamanlar ölüm gibiydi.
"Bunlar doğal şeyler bebeğim. Hamilelik sürecinde olur bir kaç ay bu durum. Yakında geçer, sıkma canını" tekrar Jungkooka sarılmıştım. "Son sorunuza gelecek olursakda asla beni yormuyor. Neden yorulayım ki" kafama öpücük kondurduğunda gülümsedim.
"Işlerin nasıl gidiyor?" Babamın sorusuyla babama döndüm. "Iyi gidiyor baba, bir az yoğun, ancak idare ediyorum işte". Jungkook yönetmendi. Ben ise mimardım. Ancak hamile olduğum için şu an çalışmıyordum.
"Yeni film var mı?" Annemin sorusuyla kıkırdadım. Hep bunu soruyor, Jungkookun yazdığı hic bir filmi kaçırmıyordu. "Şu an üzerinde çalışıyoruz bir filmin. Senaryoyu yazıyoruz daha. Ne zaman çekime başlar, ya da ne zaman piyasaya sunulur bilmem".
"Ayy, yeter yaa. Sıkıldım ben. Bebisimle biz acıktık ey ahali. Benim önceliğim yemek. Yemek yemek için geldim lan buraya ben. Hamiş bir insanım ben. Azacık empati yaa" dudaklarımı büzerek konuştuğumda hepsi gülmüş, hep beraber masaya geçmiştik.
Bol kahkalaralar ve güzel sohbetlerle yemeği bitirmiştik.
Çok huzurluydum. Umarım bu huzurum bozulmaz...
____
Yemeği duz yazi yazmam gerekiyordu. Umarim begenmissinizdir. Hadi çüzzz bebislerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sex, drug, etc ✓
FanfictionEğer hamile bir eşiniz varsa hayat cidden zor.. Fluff 221022-120123