Pagkamulat na pagkamulat ko ng aking mga mata agad kong tiningnan ang time, sa cellphone ko... 6am na at natutulog pa tong mga to... mga tulog mantika pala tong room mates ko ah... pero debale! Dapat ngayon na tulog sila, mag lilinis ako para hindi na sabagal.
Kaya bumaba ako papunta sa kitchen para kunin ang walis tambo at pamunas para linisan ko ang bahay... nagulat nalang ako ng nakita ko si Zowie na nag luluto.."Zowie?" Tanga lang? Klaro namang si Zowie yan eh.. Nu kaba?
Maya maya napatingin siya saakin at napangiti... shit! Ang cute niya tingnan... nope! I didn't said that. Hindi siya cute! Hindi siya cute! "Gising ka na pala.." sabi niya... bakit parang kanina pa to siya nagising?
"Hindi tulog pa ako.." sarcastic kong sabi sakanya kaya napatawa siya. Secreto akong napangiti... napatawa ko siya ^_^ achivement yun ah!
Kinuha ko na ang walis at pamunas at nag simula na akong mag linis ng bahay habang siya nag luluto lang..
Para kayong mag asawa ah! Tapos natutulog pa yung mga anak ninyo sa taas..
Hindi ah!
Asus! Deny ka pa ng deny. Kinikilig ka na nohh?
Hindi ah!
Asus pero naiihi na pala yan sa ka kilig..
Self conscious tumahimik ka na diyan kung ayaw mong magpasipa saakin!
How can you kick me if I'm you?
Nababaliw na yata ako... kinakausap ko tong self concience ko.. pero bahala na... "Vhas." Tawag saakin ni Zowie agad ko naman siyang pinagtaasan ng kilay "You should learn to call me ate.."
"I don't want to, you don't even call me by my nickname." -_-
"I have my own reason-"
"I have mine too."
"Oh really? And what is it?"
"That I act more mature than you are." Tumahimik ka nalang Vhas. Tumahimik ka na. "Speecheless?"
Agad ko siyang sinamaan ng tingin saka na ako nag linis ulit.. "teka halika muna."
"At bakit?" Mataray kong tanong sakanya "Pikon mo ah.. sige na I want you to try this.." tiningnan ko ang dish na gusto niyang ipa try saakin.. "Allergic ako sa hipon." I honestly answered. Yep! Allergic ako doon. But I have my medecine naman... also thats my favorite. But then I don't want to eat hipon na ngayon... wala ako sa mood...
"Ganun ba? Sige ipag luluto nalang kita ng iba, ano bang gusto mo?" He asked me while looking for something at the kitchen cabinet.. na gi-guilty ka na doon?
"Ahm... Zowie, nevermind... titikman ko nalang..." he turned to face me... "pero diba allergic ka sa hipon?"
"May medecine naman ako eh.. so ok lang.." napatingin siya saakin ng ilang segund saka na nag salita "No. I'll make another dish for you.." and that made my heart gone crazy.. I don't know why... siguro dahil sa sinabi niyang gagawa siya ng ibang dish for me...
"So? What do you want?" Natauhan ako ng nag salita siya saakin.. "ako nalang kaya mag luto para saakin... saka dapat mag pahinga ka na, kanina ka paya nag luluto..." then he went near me... kaya unti unti akong napa layo. Why the hell are you acting so stupid Savannah?? Bakit umaatras ka?
"Are you scared of me?"
"No. I'm only afraid of falling inlove with you..." sinabi ko ang last sentence ng mahina para ako lang ang nakakaintindi... yes. I am afraid of falling inlove with this man. But then, Yung mga ginagawa niya saakin. Hindi ko maiwasang magustuhan. Sino bang hindi magkakagusto sakanya? Cute na, gwapo pa... Chinito pa. Fast learner, may dimples pa. Magaling pa siyang mag luto! Tsaka sometime sweet.. so I can't say that I don't like him. I do! But I can't.. "Ano? Nevermind. Let me cook for you ok? Hindi ko naman lalagyan ng poison ang kakainin mo eh..."
he said while smiling at me... "so ano nga?"
"Hotdog." O.o nagulat siya sa sinabi ko saka ko napansing namunula siya... may mali ba sa sinabi ko-
"N-no... a-ano ahm... w-wala mag se-ceareal nalang ako..." shit shit shit shit.... HOTDOG?! Iba bang hotdog ang iniisip niya?? "A-ahmmm... sige ipag-lu-luto kita ng H-hotdog..." saka na siya tumalikod at nag trabaho ukit sa kitchen...
that's the dumbest thing I said. Gosh Savannah, he's a man dude! Hindi ka lang pwedeng basta bastang mag sabi ng "hotdog" lalo na pag ang tanong niya anong gusto mong kainin or what?
Aish! Makapag linis nalang nga.... nababaliw na ako eh.... nababaliw na talaga ako...
Pagkatapos kong mag liniis saktong tapos na nag arrange si Zowie ng table... sabi niyang mamaya nalang muna namin gisingin sila, since baka mamaya mag mag wild pa daw... O.o buti nga ako ang nakagisung sa sarili ko kung hindi magagalit ako na dinistorbo ang tulog ko!
So ngayon naka upo lang kami ni Zowie sa living room, pinalibutan kami ng tahimik... kanina pa kami ganito... It was super duper akward.. he was just staring at the un-on Television while I was staring at my hands.
Ding Dong!
I stood up as I heard the doorbell rang "Ako ng bahala." I told him.. then I exit.. "Mabuti nalang at may nag ring ng door bell.. kanina pa kasi ako pinagpapawisan eh.. aish.. " as I opened the gate, I saw a woman dressed in an office attire. Haggard. Yeah.. siguro kasi mama siya.. since she's holding a 3 months child maybe...
"Ah.. Good morning... kayo pala yung kahapon, students ni Wyn right?" Kayo? Why did she said kayo? Then I felt something brushed on my skin, so I turned to see the person.. and found out that the person is Zowie. Yahhh.. baka kanina pa siya sumusunod saakin at narinig niya ang sinabi ko.. Nooooo!
"Opo kami nga yun... bakit po?" Galang ni brad ah... "sorry to intrude.. kasi may problema sa trabaho eh, naka leave ang katulong ngayon.. at may trabaho din ngayon ang mister ko...I can't just leave Andrew at home, and I can't bring him at work.. pwede bang paki bantayan muna ni Andrew?" I look at the baby.. mpft..
"Sige po, babantayan namin siya.." I said, as I smiled at her... so kinuha ko si Andrew sakanya.. I am used to carying a child. Pag kasi umaalis kapit bahay namin noon, saakin niya pinapabantay anak niya... but tgen the baby grew..
"Salamat.. heto oh, mga gamit ni baby Andrew... nandiyan na yung mga kailangan niyo.. salamat talaga..." she told us as she handed us a bag with some baby things.... "bye baby, babalik lang si mommy..." she told the baby as she kissed his cheeks... ng nakalayo na ang mama saka na lumabas si Zowie.. whats with him?? "Kailan po ba kayo babalik?"
"Magagabihan siguro ako. Pero babalik naman ako.." kaya tumango si Zowie saka niya sinabihan si ate ng mag ingat siya... after that pumasok na kami sa loob ng bahay...
"Why did you accept it?" He started as we went in the house... "Accept what?" I ask back, I wasn't so sure kung ano bang sinasabi niya..
"Na bantayan ang anak niya?" Oh.. that one...
"Zowie, she's a working mom, hindi ka ba naaawa sakanya. Haggard nanga eh..."
"We don't even know how to take care of....... of that thing!" Medyo natawa ako sa sinabi niya.. "It's a baby Zowie, and who says I don't know how to take care of a child?" He just stares at me and the baby at i carry it... he's speechless...
"So, am I mature now?"
"Just... take care of that thing..." natawa nanaman ako sa sinabi niya... at napaupo pa siya... "don't you like babies?"
"Hindi sa ganun, I'm just scared..."
"Of what? Hindi ka naman kakainin ng mga baby eh..." I jokingly said... "They're just like you." Napataas ako ng kaliwa kong kilay.. just like me? "They're fragile."
"So you're saying that I'm fragile?"
"Yeah.."
"Fragile mo mukha mo." Inis kong sabi. How dare he said I'm frigile?? "That is true."
"so Takot ka din saakin?" I ask him looking at the baby
"no. But I'm afraid of you getting hurt..."
