3

69 7 4
                                    

Madison'un ağzından:

Yeni bir güne başladığımı hatırlatan günün ilk ışıkları yüzümü bir su gibi yıkarken gözlerimi yavaşça araladım. Göğsünde kendi yatağımdan daha çok rahat ettiğim Draco'nun üzerindeydim ve bu durumdan gayet hoşnut gözüküyordu.

Ayağa kalkıp, balkona çıkmama sebep olacak kadar güzel gözüken gökyüzü içimde bir yerlerde muhteşem duygular uyandırıyordu.

"Mad?"

Arkamı döndüğümde uyku sersemi Draco ile karşılaşınca gülmeden edemedim.

"Ne yapıyorsun?" Dedi esnerken.

"Bazen içinde bulunduğum durumu o kadar düşünüyorum ki , etrafımdaki onca mükemmellikleri fark edemiyorum. Ne de kötü."

Tekrar gökyüzüne döndüm. Ağaçlardan dolayı görüş açımdan çıkmak üzere olan gölü görmek için parmak ucuma çıkıp biraz daha korkuluklara yaslandım.

"Maddie , kafayı mı yedin?" Diyip yanıma gelen Draco'yu aldırmadım ve büyük ihtimalle birazdan yapacağım şey sayesinde herkesin yüreğine indireceğimi aldırmadım. Korkuluğa tırmandım ve kendimi aşağı bıraktım.

"MADDIE TANRIM" Diye bağıran Draco'yu duyunca yüzümde bir gülümseme oluştu.

Yüzümü sertçe döven rüzgara karşılık ellerimi iki yana açtım ve yüzümü döven rüzgarın şimdi bedenimin altında bir yatak kadar rahat , bir çarşaf kadar ince oluşunu hissettim. Havada asılı kalışımın ufak çaplı heyecanını atlatınca yukarıya baktım ve kahkahalar eşliğinde kendimi hızla yukarı uçurmaya başladım. Hızla ilerliyor, bir yandan rüzgarı kontrol etmeye devam ediyordum. Yasak ormanı geçip golün üzerinde durunca aşağıya baktım. Yavaş yavaş gölün üzerine süzülmeye başladım.

Elimle suya dokundum. O kadar güzel gözüküyordu ki...

"MADDIE"

Draco'yu epey korkuttuğumu anımsayınca rüzgarı bir kez daha altıma aldım ve okul bahçesine süzülmeye başladım.

"Tanrı- aşkına- bir- daha- böyle-" okul bahçesine koştuğundandır nefes nefeseydi.

Güldüm. Sözünü bitirmesine izin vermedim ve dudaklarımı onunkilere bastırdım. Önce durdu , sonra benimkilere eşlik etmeye başladı.

"Ne kadar korktuğumdan haberin vardır umarım."

"DALGA MI GEÇİYORSUN BU MÜKEMMELDİ!" Diye bağırdım gülerek.

"Maddie beni cidden korkuttun." Kulaklarıma kadar çekilen dudaklarım bu defa büzüldü.

"Özür diler-"

Diyemeden beni omzuna kaldırdı ve yürümeye başladı.

"MERLİN BU KONUDA ANLAŞTIĞIMIZI SANIYORDUM!"

"MERLİN BU KONUDA ANLAŞTIĞIMIZI SANIYORDUM!"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SILENCE 2 : THE CURSEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin