this nerd is a mafia princess?!

Chapter 2

Sophia's PoV

I tried to suppress myself from yawning when Sixto came inside the mansion's study room wherein I usually do the paperworks concerning our company and the underground society.

"Zarah asked if you're still awake... and uh... you're..." hinilot ko ang sentido ko habang pinapakinggan ang paputol putol na pagsasalita ni Sixto.

Matalim ko siyang tinignan, tama lang para maintindihan niya ang ipinaparating ko.

Wala pa ako sa mood makipagplastikan sa magaling kong pinsan.

I heard him sighed as he manage to sit down in front of my table. Wow, may sinabi ba akong umupo 'to?

"Young miss, she's still your cousin."

Nagkibit balikat ako. "Yeah, despite sa mga katangahan niya."

"What?" binalik ko ang tingin ko sa kanya nang mahagip ng peripheral vision ko ang bahagyang pag-iling niya.

Lahat na lang ba ng sasabihin ko kokontrahin niya?

"She's the only family you have," habang mariin pa rin siyang nakatitig sa akin.

I slightly smiled at him. "You're wrong," I playfully answered. "I still have my brother."

"Zabrina," gamit ang boses niyang may halong pagbabanta.

"When I say family, it's the one who cares a lot to you."

I shrugged my shoulders while thinking the difference of his own family to mine.

"But you still call him my family, right?" nang aasar kong tanong sa kanya.

Umiling iling siya sa akin. "Whatever, why don't you call your cousin and at least say sorry?"

"Never," mahina kong sambit.

She may be my cousin but I won't let her feel at ease with my words. Kailangan niyang matuto na porket magkadugo kami ay tatratuhin ko na siyang para siyang prinsesa.

God, just by looking at the wrong things she did, I can easily tell that she's a fake.

Paano ko siya magiging pinsan kung parang ang babaw naman niya mag isip?

"At exactly 10 PM, pupunta na siyang Monteverde University."

"And so? You want me to say 'take care to her? Or assure her that everything's gonna be alright?" hindi ko na napigilan ang inis ko.

"I want you to at least remind her that you still treat her as your cousin."

Tila bula na naglaho ang inis ko nang marinig ko ang sinabi ni Sixto.

Isang taon, isang taon pa lang magmula nang makilala ko si Zarah. I will always hiss at her whenever she's being too clingy.

Lagi niyang sasabihin sa akin na ang swerte niya dahil naging pinsan niya ako. Kahit saan raw siya magpunta, feel niya nasa maayos siyang kalagayan dahil 'ako nga ang pinsan niya'.

"Feel ko kapag nasa matao akong lugar, may nagbabantay sa akin sa paligid at lagi kong naiisip na mga tao mo 'yon na handang magbuwis ng buhay para sa akin."

Kabaliktaran ng mga naiisip niya ang naiisip ko. Laging pang-fairy tale ang nasa utak niya at ang akin ay realidad.

Of course, I would send my men to her in case na may manakit sa kanya. Ano bang akala niya sa ginagalawan namin? Lahat ng tao na nakapaligid sa kanya ay hindi mapagkakatiwalaan. That's what I want to teach her.

Na huwag na huwag siyang magtitiwala sa kahit sino, kahit ako pa.

"Tinuturing ko naman siyang pinsan ko, ah."