i guess that's love {✓}

2.4

Medyada yine Jay
Çünkü...
Çünküsü yok
Neden olmasın dnhckdhxjsjs

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Jay ile özel sohbet

Yoora:
Jay?
Yaklaştın mı
ineyim aşağıya

Jay:
Geldim bile :)
Bekliyorum seni

~~~

Mesajı okumamla ayağa fırladım. Gelmeden önce haber vermesi gerekiyordu ama, neden bu havada beklemişti ki dışarıda?

Hızlıca merdivenleri inerek resmen uçar biçimde kapıya koşmuştum. Kapıyı açtığımda karşımda elleri cebinde, bahçeyi izleyerek bekleyen bir Jay vardı.

"Niye gelmeden önce demiyorsun? Ben sormasam burada donacaktın resmen. Havaya bak... çok beklemedin umarım?" dedim hafif bir sitemle.

"Yok yok, merak etme beklemedim."

"İçeri geçsene, hava serin zaten." diyerek kapıya yöneldim.

"Hayır gerek yok, çok uzun değil söyleyeceklerim zaten." diyip reddetti teklifimi.

"E ama donalım mı?" dedim gülerek ben de. "Emin ol, o kadar da uzun değil." dedi o da hafif buruk bir gülümseme ile. Ses tonu ve yüz ifadeleri beni korkutmuştu. İyi şeyler duyacağımı sanmıyordum.

"Peki... Dinliyorum."

"Şey...direkt dalayım konuya o zaman ben. Uzatmadan..." diyerek elini ensesine attı Jay. "Ben Amerika'ya gidiyorum."

"Aaa, ne için? Ne zaman?" Jay zaten yarı Amerikandı. Arada bir orayı ziyaret etmesi çok da farklı bir olay değildi. Hala daha büyük annesinin orada yaşadığını biliyordum mesela. Bu tarz ziyaretleri hep yapardı.

"Eğitim için. Ve muhtemelen en az 4 yıl yokum. Ve biletim haftaya."

İşte bu, beklemediğim bir cevaptı.

"NE?" diye bağırdım birden. "Ne demek 4 sene? Hem de en az 4 sene? Jay nereye gidiyorsun ya? Hem de haftaya diyorsun? Sen okuyorsun zaten burada, birden ne Amerikası? Neler oluyor?" dedim yaşadığım şokla. Sizin de en yakın arkadaşınız birden ben gidiyorum diye ortaya çıksa siz de şok olurdunuz eminim.

"Senenin başında birkaç okula ve bursa başvurmamı istemişti annem. Bazı çifte vatandaşlığa sahip öğrenciler için özel burslar varmış da. Dene ne olacak dedi, kaybın olmaz ama bilemezsin belki kazancın olur dedi. Daha yeni açıklandı, kazanmışım. Ve bu kolay kolay da kazanılabilecek bir şey değil sonuçta. Ailem de eğitimimin daha iyi olabilmesi için beni yollamak istiyorlar. Baştan başlayacağım bölüme orada. Eğer derslerimi sayarlarsa sorun yok, kaldığım yerden devam ederim tabii de..." dedi Jay. Ben hala şok içindeydim.

İnsanın geleceğini ve kendini düşünmesi her zaman daha iyiydi tabii ki. Özellikle böyle bir fırsat herkesin karşısına çıkmazdı. Açılan şans kapılarını göz göre göre kapatmak mantıklı değildi. Bunun onun iyiliği için olduğunu biiyordum, ve onu desteklemem gerektiğini de. Ama doğal olarak bu haberi almak beni üzmüştü ve Jay'in gitmesini istemiyordum.

"Peki ya sen? Sen istiyor musun gitmek?" dedim umutsuzca.

Jay gözlerini gözlerime kilitledi. "Bunu bana birkaç hafta önce sorsan hiç düşünmeden gitmeyeceğimi söylerdim. Ama sanki gitmem daha iyi gibi. Hem kendim hem senin açından."

"Ne? Benim mi?" dedim. Anlam verememiştim bu dediğine.

"Yoora, bunu söylemek için belki çok yanlış, belki çok geç bir zaman. Hatta belki de doğru bile değil demem. Ama zaten gideceğim için içimde kalmasını istemiyorum." dedi Jay. Ve derin bir nefes aldı. "Seni tanıdığım ilk günden beri senden deli gibi hoşlanıyorum Goo Yoora."