ปิ้งรักรุ่นพี่ คนนี้ ที่ฉันรัก

สัญญา

"เดียวอมจะหาข้าวและดูแลพี่ไปก่อนนะ

ช่วงเวลาที่พี่ไม่สบายต้องเชื่อฟังอมนะคะ"

ฉันบอกพี่มีโอที่กำลังกินข้าวอยู่

พี่มีโอยิ้มแห้งๆส่งมาให้ฉัน

แน่สิก็เมิ่อคืนเล่นเมาอ้วก แถมเป็นไข้ละเมอ

ดีนะมีฉันอยู่ด้วย ถ้าฉันไม่รู้จักเค้า..

..เค้าจะอยู่ยังไงเนี่ยะ

"แล้วก็ห้ามเถียงอม.. เพราะ แพรกับพี่ต้องฝากพี่ให้อมจัดการแล้ว"

ฉันพูดและหัวเราะอย่างสะใจ ฮิฮิ

ยัยเชอรรี่นั้นไม่มีวันได้ตัวพี่มีโอไปครองแน่

"พี่ขอโทษที่ทำให้อมเดือดร้อนนะ"

พี่มีโอขอโทษ

"ไม่เป็นไรคะ พี่ก็ดูแลอมดี.. แล้วหายยัง"

ฉันถามกลับไป

"ไม่เท่าไหร่ยังปวดๆหัวอยู่.."

"อื้มม เดียวพี่กินยานะคะแล้วนอน อมจะออกไปหาอะไรไว้ตอนเที่ยง"

ฉันอธิบายและเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน

ฉันหยิบกระเป๋าสตางค์และเติมหน้าให้ไม่ศพ

ฉันต้องสวยตลอดเวลาคะอิอิ

เดินลงมาก็เห็นพี่มีโอกำลังเดินเข้าห้อง

"อมไปนะคะ เดียวมาปลุก"

ฉันยิ้มให้พี่มีโอ พี่มีโอยิ้มให้และเดินเข้าห้อง

...........................

ผมเดินเข้าห้องนั้งเล่นที่ผมนอนประจำระหว่างที่อมมาอยู่ด้วย

อมดูแลผมดีระหว่างที่ผมไม่สบาย

ผมรู้ว่าเธอรู้สึกดีกับผม.. และผมในตอนแรก..

ผมตั้งใจจะลืมพลอย เพราะเริ่มชอบอม..

ทั้งๆที่ใจคิดว่าคงลืมได้แล้ว

แต่ไม่เลย.. คืนวันนั้นที่ผมรับสายพลอย

พลอยโทรกลับมา ความรู้สึกดีใจและตื่นเต็น