ฉันเดินมาที่นั้งประจำที่ชอบนั้งกับเพื่อน
คิดทบทวนเรื่องราวที่ฉันได้เจอและทำลงไป
ฉันทำผิดตรงหนายยยยยยยยยย ฟร้ะ
หรือพี่เค้าคิดว่าฉันอ่อย
หรือ คิดว่าฉันไม่สวย
หรือ พี่เค้าไม่ชอบ
หรือ ขี้ตาติดตาฟร้ะ เฮ้ย
พึบๆ (ยกมือเช็ดขี้ตา)
"ก็ไม่มีนิหว่า" เห้ยยย อะไรฟร้ะเนี่ยะ คิดไม่ออกเว้ย
"ยัยลูกอม ! "
ฉันหันไปตามเสียง ก็เจอกับยัยเมย่า และตังเม
สองนางเดินเข้ามาหาฉัน ด้วยสีหน้าที่สงสัยสุดๆ
"ทำไมวันนี้ไม่ไปรับพี่มีโอละยะ"
ตังเมถามฉัน และนั้งโต๊ะฝั่งตรงข้าม
กำ และฉันจะบอกไปยังไงดีละเนี่ยะ
"อ่อ พอดีฉันปวดท้องอ่ะ เลยไปไม่ไหว"
ฉันตอแหลไป อย่าโกรธฉันเลยนะ
เพราะถ้าพวกแกรู้มีหวังคอฉันขาดแน่
"ห้ะ แต่ปกติจะเป็นจะตายแกไปตลอดนิ ขนาดตอนนั้นแกปวดหัวแกยังไปเลย"
เมย่าพูดขึ้น และเอามือมาผิงหน้าผากฉัน
"อะไรของแกเนี่ยะ" ฉันปัดมือเมย่าออก
และถามมัน ยัยนี้ถ้าจะบ้า .O_o
"แกป่วยป่ะเนี่ยะ แบบสมองกลับไรเงี่ยะ"
"สมองกลับบ้านแกสิ ฉันปกติยะ"
ฉันตอบยัยสองเพื่อนบ้ากลับไป
"เห้ ! งั้นไปหาไรกินกันดีกว่า หน้าเคลียดๆเดียวไม่สวย"
ตังเมพูดขึ้นมา แต่ฉะนค่อนข้างไม่หิวเลย
รู้สึกอยากอยู่คนเดียว ฮื่อออออ
"ไม่เอาอ่ะ พวกแกไปเถอะ ฉันไม่หิวอ่ะ"
ฉันปฎิเสธไป สองคนนั้นมองหน้ากัน
และถามฉัน
YOU ARE READING
ปิ้งรักรุ่นพี่ คนนี้ ที่ฉันรัก
Romanceถ้าฉันเป็นเพียงรุ่นน้อง.. ...ที่แอบชอบรุ่นพี่ ทำได้เพียงแค่มองดูอยู่ตลอดๆ และวันนึ่ง.. ฉันก็ได้อยู่ใกล้เค้า อัลไลจะเกิดขึ้น ฉันนี้ก็สตอร์เบอร์เก่งซะด้วยสิ><