ปิ้งรักรุ่นพี่ คนนี้ ที่ฉันรัก

หวาน

-- 5 เดือนต่อมา --

พี่มีโอไปรับไปส่งที่มหาลัยประจำ

แม่ฉันกลับมาบ้านแล้ว ฉันเลยย้ายกลับบ้าน

เราคบกันแบบเปิดเผย ใครๆต่างรู้จักเรา

อิอิ ใครๆก็อิจฉาฉันกันทั้งนั้นละ ฮ่าๆๆๆ

กลัวๆอยู่เลยนะว่าจะมีใครดักตบใหม

"วันนี้อมเลิกเร็วนะคะ"

ฉันบอกพี่มีโอที่ยืนอยู่ข้างๆ เรากำลังจะ

ขึ้นตึกเรียน

"รอพี่หน่อยนะ"

พี่มีโอบอกฉัน.. ทุกๆวันแสนสุขใจ

ีชีวิตฉันแฮ๊ปปี้อย่าบอกใครเชียวววว

ใครจะโชคดีแบบฉันกัน ><

"พี่มีโอข้าาาา.."

แต่ก็มีชะนีบางรายตามติดพี่มีโอไม่เลิก

ชิ.. ปลื้มอยู่ส่วนปลื้มสิยะ จะมายุ่งทำไม

"ครับผม"

พี่มีโอหันไปถาม

ยัยนั้นยิ้มแก้มจะปริแตกอยู่แล้ว

ยัยหน้าด้าน ยัยปลาสลิด

"พี่มีโอทานข้าวมายังคะ?"

นี้เธอฉันยืนอยู่ตรงนี้นะยะ ช่วยแหกตาดูที

"กินแล้วคะ กินกับแฟนมาแล้วคะ"

ฉันตอบแทนพี่มีโอ และกระแทกคำว่าแฟน

ฮึ้มมม ฉันต้องกลายเป็นนางมารร้ายไปซะละ

"อุ๊ยย โทษทีคะ พอดีไม่เห็นนน"

ยัยบ้านั้นแกล้งพูดขอโทษชัดๆ พวกนี้นิ

น่าถึบจริงๆเล้ย

"เห็นแล้วก็เชิญคะ"

ต้องเจอมารร้ายแบบฉันยะ

กว่าฉันจะมาถึงจุดนี้ ไม่ใช่ง่ายๆนะยะ

พวกเธอจะมาเอาไปง่ายๆคงไม่ได้หรอก

ยัยชะนีปลาสลิด เชิดหน้าและยกตูดงามๆ

เดินจากไป เชอะขอให้สดุดล้มเถอะ!

"น้องลูกอมสุดสวยโสดเมื่อไหร่พี่จองนะครับ"

รุ่นพี่ผู้ชายเดินกันมาสามคนแซวฉัน

พูดเสร็จก็เดินจากไป มาไวเครมไวจริงๆ

"ใคร?" พี่มีโอถาม

พี่มีโอน่ะตอนหึงน่ารักสุดๆ

"ไม่รู้จักงะ"

ฉันตอบกลับ พี่มีโอเงียบไม่พูด

แล้วทำแก้มป่องๆเหมือนเด็ก

นั้นคือตอนหึงและงอน

"เห้ยย งอนทำไม"

ฉันหันไปถาม และหยุดเดิน

พี่มีโอไม่พูดและยกมือกอดอก ยิ่งเหมือนเด็ก

น่ารักจริงๆแฟนใครเนี่ยะ

"โอ๋ๆ ไม่เอาๆไม่หึงไม่งอน ดีกันน้าาา"

ฉันง้อพี่มีโอด้วยนิ้วก้อยของฉัน

"หอมแก้มก่อน"

พี่มีโอยื่นข้อเสนอ จะบ้าหรออายคนอื่นพอดี

ฉันหันเช็คคนรอบๆ ตอนนี้มีแต่คนยืนมองเรา

แถมเค้ายังยิ้มแกมหัวเราะอีก

ฉันอายไปหมดละ

"บ้าหรอคนเยอะ"

ฉันตอบกลับไป แน่สิแค่นี้ยังอายแล้ว

จะให้หอมแก้มคงหัวมุดดินพอดี

"อายทำไมเรารักกัน"

พี่มีโอตอบ

"โห้ยยย พี่คู๊ณณณ หวานแต่เช้าเลยนะ"

ตังเมกับเมย่าเดินตามทางมาเจอเราพอดี

ดีละ ช่วยชีวิตฉันไว้พอดีเลย

ตอนที่ฉันบอกว่าคบกะพี่มีโอแล้ว

ยัยพวกนี้แทบช็อค

แต่บอกว่าเราเจอกันโดยบังเอิญ

และพี่มีโอทำกระเป๋าตกจึงคืนให้

เลยได้ติดต่อกันเรื่อยๆ

พี่มีโอเป็นคนคิดข้ออ้างนี้เลยนะเนี่ยะ

"ชิ อิจฉา" ตังเมบ่น

"ไปเรียนกันเถอะ"

ฉันชวน

"อ่าวแล้วตะกี้?"

พี่มีโอถาม แหม่จะให้มาทำแบบนี้

ฉันอายพอดีสิคะ

"เดียวคอยคะ"

ฉันตอบแล้วยิ้มอ้อนให้ไป

"ใจร้าย"

พี่มีโอแบะปาก และเดินขึ้นตึกเรียน

ส่วนฉันหัวเราะกับท่าทีน่ารักๆของเค้า

คนอะไรน่ารักที่สู๊ดดดดดด ><