Chapter 7

2 0 0
                                        

I was still hesitant to live with Trev but I think it will really be a good idea to live with him. I'm not yet used with the places here so might as well be with him na lang.

"Frankie, you can stay in the room next to mine, if you have any concerns, katukin mo lang ako, okay? I know you're tired, you can have a rest muna. We'll talk tomorrow"

"Okay. Sleepwell."

"Thanks."

Maaga akong nagising kinabukasan, I prepare our breakfast and knock on Trev's room.

"Coming"

"Kain na tayo. Punta ka na lang sa dining."

"Sure, malapit na kong matapos magprepare."

"Wow, namiss ko to."

"Bolero. I'm sure mas masarap pa rin yung mga kinakain mo sa mga restaurants kaysa dito."

"But no one can cook as delicious as my favorite Kare-kare. Thank you Frankie, you're the best!"

"Asus! Nambola ka na naman!" Tumungo na lang ako at kumain na lang ulit, para hindi mapansin ang pamumula ng mukha ko.

"Are you blushing?" Pang asar na komento ng kasama ko.

"Hindi no. Kapal"

"You know you're cute when you blush."

"I'm not blushing! I'm just overwhelmed. Di ata ako sanay sa compliments mo. Mas sanay ata ako sa mga pangungutya mo."

"What? Am I not a good boss to you?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

"What do you think? Would you like me to elaborate it SIR?"

"Atleast bumawi naman ako." Suplado niyang sagot.

"Yeah right." Walang gana kong sagot.

"Let's go together in the company."

"Do you think it will be good if we go together? I mean the set up we have, we're living together."

"When did you start thinking what other people will say, this is not the Frankie I know."

"Hindi naman kasi totoo ang sinasabi nila kaya okay lang, but ngayon, kung maiissue ako, eh totoo naman and we can't deny."

"You're just imagining things, o baka naman gusto mo talagang magkatotoo ang sinasabi nila ha?" Pang asar niyang sagot sakin.

"Kapal mo. Kala mo naman kung sino."

"Talaga ba? Eh kung ganun, we're going together."

Huli na nang malaman kong pinagtitripan na naman niya ko. Napapayag tuloy ako.

"Hoy! Do you think I don't know what you're doing?"

"What? I don't understand you." Maang-maangan niyang sagot.

"Aissh nevermind."

Kaya ang nangyari ay sabay kaming pumasok sa trabaho. A lot of eyes are ogling to me right now . As if I don't know what they're been thinking. Sanay na sanay na kamo ako at eto namang kasama ko diretsong naglalakad.

"Frankie, what's my schedule for today?" Tanong niya pagpasok namin sa office namin.

"You have a meeting with Mr. Olivarez later at 10:00 AM and you have a lunch meeting with Mrs. Lopez at 12:00 and you also need to attend a meeting at Lorenzo's corporation later at 4 pm for your project investment to them."

"Thanks."

"Coffee?"

" Sure, I miss your coffee."

"Okay. By the way, how about your secretary before? Where is she?"

"I transferred her to a different department."

"Good."

"Why?" Pansin niya yata ang relieve na expression ko.

"Akala ko kasi you fired her like you always do."

"You make me look like bad."

"Eh bakit, hindi ba?" Eh aba tinawanan lang ako.

"Do you still have anything to ask or for me to prepare?"

"Not at this moment Frankie, I'll just call you later."

"Okay, I'll just go first to the comfort room."

"Huwag ka sanang kainin ng CR Frankie."

"Hmmpp" Inisnob ko yung panunukso nya. Kala niya madadala nya ko sa mga pang aasar niya. Nasanay na ata ako.

Why I'm peeing, I heard girls speaking while enetering the CR, parang may chika ata itong mga to.

"Girl! Papayag ka na lang ba na tanggalin ka sa as secretary ni sir at palitan ka ng babaeng yon?"

"Ofcourse not, if I know, kaya lang siya nandyan eh dahil sa connection. They seem pretty close nung nakita ko sila." Parang boses ito nung secretary niya.

"Do you think sila kaya?"

"Ofcourse not, hindi papatol sa ganun si sir, if I know nilalandi lang siya ng babaeng yun." Aba, sumosobra na ata ito.

Lumabas ako ng cubicle kung nasaan ako then go to the sink na parang nireretouch ko yung sarili ko.

Their expressions look priceless and I really wanted to laugh but I force not to.

"Oh bakit gulat na gulat kayo? By the way, I think you don't know me pa kasi kakarating ko lang dito. I'm Frankie Arya Soledad. Sir Trev's secretary. How about you? Oh I remember you, ikaw yung secretary ni sir Trev, it's a good thing you're still staying here."

"What do you mean? Do you think he will fire me after he replace me?"

"Yes, kasi ganun naman yung isang yon. Ewan ko ba. Anyways, no worries, since I'm back, i'll be staying here for 3 months only, so hope we have a harmonious relationahip here."

Lumabas ako ng CR and decided to go back to my office.

"Ma'am Frank! Ikaw nga, I thought namamalikmata lang kami nitong si Jonathan! " Mga trabahante sila dito from the planning department na nakatrabaho ko when they went to Cebu.

" Lyan and Jonathan! How are you? It's been a year nung huli ko kayong nakita.

"Oo nga Ma'am! Mas lalo kang gumanda ngayon" biro nitong si Jonathan.

" Huwag niyo nga akong binobola. Naka ma'am pa din kayo sakin para naman akong others nito."

"No worries Ma'am Frank, mas gusto namin ng Ma'am ang cool kasi, ikaw lang nakatagal sa ugali niyan ni Sir. Bet ko nga kayong dalawa." Panunukso naman nitong si Lyan.

"Nako, malayong mangyari yon. Anyways, I need to go back, sir Trev also texted me. Hang out tayo minsan. I'll be staying here for three months.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 06, 2023 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Crossing the BordersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon