BÖLÜM -2-

8 0 0
                                    

Hastahaneden çıkmıştım. Artık evimdeydim. Evim 2 katlıydı. Ben alt kattaydım. Yukarıdan sesler geliyordu yavaşça kalkıp merdivenleri çıkmaya başladım. Sesin geldiği odaya girdim. Ve yine bir çarpışma! Yine canım acımıştı. Kafamı kaldırıp baktığımda yine o çocuk karşımdaydı. "Sen de kimsin? Ne arıyorsun evimde?!" diye bağırdım. O gayet sakin bir şekilde "Sakin olsana! Sadece yanında olmak istedim! Bu arada adım Kaan." dedi. İsimlerimiz benziyordu. Etkilenmiştim. Daha sonra kendimi toplayarak "Neden burdasın?" diye sordum. O da bana "Seni görmek istedim." dedi. Off yalnızca bana çarpmıştı ama kankam gibi davranıyordu. Bu durumdan hiç memnun değildim! Ona "Ne alaka? Yalnızca bana çarptın. Daha önceden tanışmıyoruz bile! Neden beni görmek istiyorsun?" dedim. Açıklama yapmadı. Odaya girdim ve sandalyeye oturdum. Elindeki kutuyu bana uzattı ve "Bu sana Karden! Umarım beğenirsin!" dedi. Off! Kafam allak bullaktı!! Ona daha ismimi bile söylememiştim. Kutuyu açtım ve içinden çok pahalı bir gömlek çıktı! Çok güzeldi! Ama kabul edemezdim. Ve ona "Bu çok güzel ama kabul edemem." dedim. O birden gülen yüzünü astı ve "Neden?" diye sordu. Tanımadığım birinden hediye kabul edemezdim. Ancak çok masum bakıyordu. Hediyeyi duygularıma yenik düşerek kabul ettim. O da mutlu oldu ve beni yanağımdan ÖPTÜ! Yok artık bu kadar ileri gidemezdi! Hızlıca odama girdim ve kapıyı kilitledim! Kaan evden çıkmıştı. Kapıyı açıp hemen aşağıya indim. Bana not yazmıştı. Notta telefon numarası ve ev adresi yazıyordu. Nedensizce mutlu olmuştum. Odama çıkıp bu notu panoma astım. Daha sonra kendime yemek hazırladım. Yemeğimi yedim ve notta yazan numaraya bir mesaj yazdım. Mesaj şöyleydi "Bugün çok eğlendim! Umarım yine görüşürüz. :)". Pijamalarımı giydim ve gelen mesaj sesine koştum. Mesajta "Hahaha! Ben de çok eğlendim o zaman yarın seni saat 13:30 civarı evinden alırım. :)" yazıyordu. Çok sevindim ve yarın için kıyafet aramaya başladım. Gece olmuştu. Hemen yattım ve uyudum. Sabah olmuştu saat 09:30 du. Hemen yemek yedim. Saat 10:30 olmuştu. Hemen giyindim ve makyajımı yaptım. Vee kapı zili çaldı. Koşarak kapıyı açtım. Karşımda Kaan vardı. "Hazır mısın?" diye sordu. Evet anlamında başımı salladım ve evden çıktım.
Arkadaşlar vote ve yorumlarınızı bekliyorum...

NORMAL ÖTESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin