we're (not) friends

•6• o kim?

[Bölüm 6]
"O kim?"

≿━━━━༺❀༻━━━━≾

Zeyno, oturduğu kapının dibinden, odadaki sesin kesilmesiyle ayağa kalktı. Arkadaşlarına kısa çaplı verdiği bilgiyle uygulamadan çıkıp telefonu kilitledi ve okul çantasının içine attı. Üstünü düzeltip yavaşça kapıya yaklaşarak elini kaldırdı ve küçük küçük tıklattı.

"Çağrı!"

Birkaç saniye bekledi ancak çıt çıkmıyordu.

Sağ kulağını kapıya yaslayarak içeriden gelebilecek en ufak tıkırtıyı duymak üzere nefesini tuttu.

Çağrı ile her daim atışır, gülüşür ancak gün sonunda birbirlerine dayanak olurlardı. Bazen beraber olay çıkarır, beraber kaçarlardı. Bazen yalnızca birisi başına bela alır, diğerini çağırır ve yardım isterdi. Tanıştıkları ilk günden beri kural haline getirdikleri sözleriydi bu neticede.

Fakat Çağrı'nın bu sefer dozu kaçırdığını düşünüyordu genç kız. Her ne kadar karnını tuta tuta gülse de bunu neden yaptığını merak ediyordu ve şimdi kapana kısılan genç adama sormak için tam vaktiydi.

Zeyno kaşlarını çatarak kulağını kapıya iyice bastırdı. Hafiften bir şeyler duysa da anlamak oldukça güçtü. Pozisyonunu bozmadan bir elini kaldırıp tekrar tıklattı.

"Çağrı!"

Boğuk çıkan sesiyle birkaç saniye bekledi. Buradan gitmeye niyeti yoktu, Çağrı inatsa o daha inatçıydı bir kere.

Bu kovalamacanın daha uzun süreceğini düşünen genç kızın aksine bu duruma pes eden Çağrı, saniyeler içinde kilidi çevirip kapıyı açtı. Zeyno ne olduğunu anlamadan yapıştığı kapıdan tüm dengesini kaybederek öne doğru savrulduğunda Çağrı, refleksle üzerine düşmekte olan genç kızın belinden sıkıca tutarak olası bir darbe almasına engel oldu.

İkisi de şokla birbirine bakarken Çağrı aniden kaşlarını çattı.

Zeyno ne zamandan beri bu kadar zayıftı?

Neredeyse elini bir tur daha sarabileceğini fark ettiğinde bunu daha sonra Zeyno'yla konuşması gerektiğini aklına not etti ve genç kızın şoku atlatıp omuzlarındaki ellerini çekmesini izledi.

"Aniden kapı açılır mı, dingil." Hareketleri hızlı ve bakışları etraftaydı. "Ya yere düşseydim?" Havadaki o garip hissi dağıtmak istediğini anlamıştı Çağrı.

"Bu yüzden tuttum ya seni." Zeyno ellerini geçiştirmek için sallayıp odayı karamsar bir hale sokan koyu kalın perdeleri çekmek üzere pencereye gitti.

"Burada 10 saniyeden fazla nasıl durabiliyorsun sen Allah aşkına? Leş gibi gözüküyor zaten etraf." Kalın perdeleri kenara çekip pencereyi açarken söyleniyordu.