He will be loved

Chapter 1

Leigh's POV

Ugh. Nakakainis naman tong turok na 'to oh. Mygosh! Paano ko naman maitatago kay Janz to? Magdadahilan na naman ako? Na ano? Na nakagat ako ng aso ng kapitbahay namin kaya kinakailangan ko na naman magpaturok.

"ARGHHHHHHHH!" Napasigaw nalang ako sa inis. Bakit ba kasi ganito? Bakit ako pa? pwede naman iba ah. Bakit ako pa yung tinamaan ng gantong sakit.

1 message received.
From: Pier janz baby
Leigh! Where are you? Nasa parking lot na ako baby. Intayin kita. Okay? Iloveyou.

Geez. Lakas talaga ng epekto ng lalaking to sakin. Hays. Napabuntong hininga nalang ako. I can't explain how much I love this boy.

Bumababa na agad ako ng taxi para makadiretso na agad sa parking lot. I'm pretty sure inip na inip na naman yun. Janz will be janz anyway. -_-

"Baby!" Sigaw ko agad ng makita ko siyang nakasandal sa kotse habang ang isang kamay nito ay nakalagay sa isang bulsa. Oh come on! Bakit ang gwapo ng boyfriend ko? Kainis. Hahahaha. Well, nasa lahi na siguro talaga nilang mga perez yan.

"Leigh. Saan ka na naman nanggaling aber?" Taas kilay na tanong nito sakin. Omygod. Ang gwapo talaga ng boyfriend ko. What to do? Anong sasabihin? I'm sure hindi na naman maniniwala sa mga dahilan ko to. Tinitigan niya lang ako na parang binabasa niya yung nasa isip ko.

"Napano na naman yang turok mo ha? Jezrael leigh gomez. Explain." Madiin at malamig niya sabi sakin. Pag ganyan si janz alam kong galit na naman siya. Ugh. Hindi mo kasi pwede malaman baby. Hindi pwede. Ayokong masaktan ka kasi mahal na mahal kita. Ayan yung gusto kong sabihin pero hindi ko magawa sa huli nagdahilan nalang din ako.

"I'm really sorry baby, hindi ako nakapagpaalam galing ako sa mall. Okay? Don't be nervous, and etong turok naman kailangan para sa medical sa science." Hindi ko alam kung saan ko napulot yung katangahan na yan. Woooo! Bahala na yung abs ni Vini Uehara. Bandang huli pinatawad din ako ni janz. I really really love him. So much.

"Janz baby. Uuwi ba ak--- hindi ko pa natatapos yung sasabihin ko sumagot na agad siya. "No, no leigh. No. Not again baby, hindi ko na hahayaan na babuyin ka na naman ng rapist mong tatay." Pagkabanggit niya ng salitang yun tila bumalik na naman lahat ng alaala na pinakamasakit na nangyari sakin. Napahagulgol na naman ako ng iyak.

"Sorry baby. Sorry about that. Hindi ko sinasadya na ipaalala na naman sayo." Nakakulong lang ako sa kanyang bisig habang umiiyak. "Shhh baby. Nandito lang ako hindi kita iiwan okay?" Napatahan nalang ako sa sinabi niya.

I know janz. I know na hindi mo ako iiwan. Pero ako janz? Iiwan din kita. Masakit isipin janz. Pero totoo. Hindi tayo pwede, hindi man ngayon. Pero sa tamang oras. Kung mangyari man yon sana mapatawad mo ako baby. Sobrang mahal na mahal kita. Kahit ang sakit sakit na.