iddialı aşk

uçurumun kıyısı

Yarım saattir yoldaydık ama sarp hala nereye gittiğimizi söylememişti.büyük bi ciddiyetle yola konsantre olmuştu yada kafasında kurduğu bir şeyler vardı.yan profilden bakınca daha mı yakışıklı bu çocuk ya .saçmalama ılgın çocuğu kesmekten vazgeç artık

"Ah evet çok yakışıklıyım biliyorum" dedi sarp tek elini saçlarının arasında geçirip.

"Be-ben onu dışımdan mı söyledim" dedim kekeleyerek. İşte şimdi rezil olmuştum.

" hayır ama yiyecekmiş gibi bakıyordun anlamamak için aptal olmak gerek" diyip sırıttı

Kollarımı göğsümde birleştirip "sana bakmıyordum ben gözüm dalmış " dedim çocuk gibi dudaklarımı büzerek

İmalı bir şekilde sırıtarak bir şeyler mırıldandı.

Hiç bilmediğim etrafı ormanlarla kaplı bir yoldan ilerliyorduk. Şehir merkezinden fazlasıyla uzaklaşmıştık. Korkmalı mıyım? Evet! Korkuyor muyum? Hayır!

Sarp ne kadar serseri ve tehlikeli görünsede bana zarar vermeyeceğine eminim .

çeteyle konuşmalarına bir kaç defa şahit olmuştum duygusuz sert otoriter ve kaba diye düşünmüştüm Ama benim yanımdayken onu tanımladığım sıfatların tam tersini yansıtıyordu. Bu da iddianın bir parçası diye düşündüm iddiayı kazanmak için takındığı bir maske sadece.

Düşüncelerim sarp'ın sesiyle bölündü.

"Geldik"
Arabadan inip etrafa göz gezdirdim. Burasi bir çiftlikti ama etrafta kimseler yoktu bakımsız kaldığı her halinden belli olmasına rağmen ihtişamlı görünüyordu.

" sarp?" dedim meraklı bir ses tonuyla "buraya neden geldik"

Bana doğru bir kaç adım atıp yanıma geldi elimi tutup yürümeye başladı. İstemsizce birleşen ellerimize baktım o da tepkimi ölçmek için durup yüzüme baktı.hızlı bir şekilde elimi çektim. Yanyana yürümeye başladık . bir süre sonra bana bir açıklama yapmak aklına gelebilmişti.

" kötü hissettiğinde ,üzüldüğünde ,ağladığında hep o uçurumun kıyısına gidiyorsun ya bende buraya geliyorum. Dedemden kalma bir çiftlik ,çocukluğumun yarısı burda geçti . dedem sayesinde çok güzel bir çocukluk yaşadım. Nereye baksam bir anım geliyor gözlerimin önüne"

"Deden yaşıyor mu sarp? " dedim sesim tereddütlü çıkmıştı.

" hayır malesef 2 sene önce öldü"

"Üzgünüm" dedim mırıltı şeklinde

Cevap vermek yerine gülümsedi. " hadi devam edelim" diyip yürümeye başladı. Çiftlikten ayrı gibi duran bir binadan içeri girdik. Burası atların bulunduğu bir ahırdı.

Emin adımlarla yürüyüp kabinlerden birinin önüne geldi "bebeğim?"

Ani bir hareketle kafamı kaldırıp sarp'a baktım "ne?"
Bir kahkaha atıp "sana demedim onunla konuşuyorum " diyip atı işaret etti
Dil çıkarmamak için kendimi zor tuttum.

" ooo sarp beyimiz hoşgeldiniz arabayı gördüm de anladım geldiğinizi keşke haber vereydiniz bizim hanıma bir şeyler hazırlataydım" dedi yaşlı ve sevecen tavırlı bir adam . sanırım çiftliğe göz kulak oluyordu.

Sarp adama gülümseyip " hoşbulduk zahmet vermeyelim size isa dayı" dedi

"Ne zahmeti emrin başım üstüne paşam bu güzel hanım kızımız kim? yoksa? " diye duraksadı isa dayı

Hemen atlayıp telaşlı çıkan sesime engel olamadan cevap verdim "yok yok arkadaşıyım ben"

Sarp sırıtarak "hıhı şimdilik yani bir aylığına arkadaşım" dedi