Lumipas ang ilang mga oras, araw at naging buwan parehas naman silang dalawa na walang naging problema, kung ano ang naging buhay nila sa mga ilang araw na dumating sila ng isla ay naging gawain na nila iyon. Ang binata ay pumapalaot pa din kasama ang mga kalalakihan sa islang iyon habang siya naman ay masuyong hinihintay ito araw araw kasama ang mga asawa at babae sa dalampasigan. Araw araw wala mintas ang binata sa pagluto nito sa kanya ng pang agahan bago ito pumapalaot, at araw araw din ay naging gamay na niya ang gawaing bahay tulad ng pagwawalis, paghuhugas at natuto na din siyang maglaba at maglinis na banyo.Ilang araw din siyang tinuruan ng binata sa mga gawaing bahay na naging dahilan na siya na ang lahat ng gumagawa niyon. Masaya naman siya dun kaysa wala siyang gagawin upang maghintay dito, kaya laking pasalamat niya ng tugunin at tulongan siya ng binata upang maibsan ang pagkabagot sa isla sa pamamagitan ng paggawa ng mga gawaing bahay
Una, nahihirapan talaga siya lalo na sa paglaba, nakakangalay ng kamay at saka braso at isa pa ang hirap din manguha ng tubig dahil ani pa nito na hindi dapat ang dagat na ipang banlaw dahil baka raw ay makakasama ito sa mga damit kaya naisipan ng binata na kung maglalaba na siya mag-iigib na muna daw ito ng tubig para magamit niya.
As days passing by, wala namang naging problema sa kanila, wala ng awayan o kahit ano pang problema na dumating, so far so good, dahil alam na nilang dalawa kung hanggang saan lang sila sa mga bagay na hindi nila kaya o makaya.
Until now she was enchanted by the fact na magkasama silang dalawa sa islang na hindi nila alam kung saan silang lupalop na punta. They're just go with the flow kahit hindi na nila alam kung saan na sila dadalhin sa agos ng kanilang buhay na kinahaharap
Every day inaabangan niya kung may tatawag ba sa kanila or may magpaparamdam at magsabi man lang sa kanila kung ano na ang nangyari sa syudad at sa kaniyang pamilya. But she lost and felt empty by the fact na kahit ni isa wala man lang nagpaparamdam at alam din niya na hanggat nasa malayo silang dalawa wala na itong magagawa pa.
Not until that day may tumawag na lang sa kanila habang siyay naghihintay sa binata na umuwi galing sa pangingisda. She's still in hesitant kung sasagutin ba niya or hindi but the phone keep on ringing and the next thing she do is answering---
God! thank you for answering my calls, we're very worried her, how's ny sister? Is she doing okay? how about your foods? Is she still murmuring? can I speak to her?
Sunod sunod pa ng ani at tanong ng kanyang nakakatandang kapatid
S-sean...?
Mahabang katahimikan ang namumuo sa pamamagitan sa kanila ng bigla na lang niyang binanggit ang pangalan nito.
Big S-sean...?
Totoong gulat na gulat siya ng marinig ang boses ng kanyang nakakatandang kapatid, who knows? diba dahil ang alam niya wala itong pakialam sa kanya at palagi na lang ito binabara kung mag-uusap silang dalawa. Ang totoong narinig niyang ang boses dito? o nag-hahaluccinate lang siya
Sean? tell me, is that you?
Ehem-ehem, S-sydney, why are you holding Mr. Rodriguez phone?
Halatang halata sa boses nito ang pakataranta at pagkabalisa sa bawat bigkas ng mga salitang lumabas dito
Where's Benedict?
Pagsasawalang bahala pa nito sa tanong niya
A-again is this really you S-sean?
Yes, why are you so shock?
Really? why are you asking me that? and now you acting like a worried brother to me?
Am I? I think I'm not, where's Benedict? why are you holding his phone??
Diretsahan pa nilang dalawa
Who are you? why are you calling my Benedict?
My? wh-what the, haha, really? Sydney why are you acting so worried and wh-what's the MY BENEDICT?
Paghihisterical na nitong ani
Ah-ah what I mean Mr. Benedict, but what's wrong with that?
Oh, stop that crap and don't act like a damsel in distress. I'm asking you, where's that boy
Tsk, his----
Okay, I'll call again
Hindi na siya pa nito pinatapos sa pagsasalita ng bigla na lang itong nawala sa kabilang linya
S-stupid.! why is he acting like a worried man now? for what? Arggggh
Naguguluhan niyang ani
Simula kaninang umaga hanggang sa makauwi ang binata ay hindi na siya ulit pa nakatanggap ng kahit na anumang tawag mula rito. At simula din kanina ay pansin niyang kanina pa siya tinitigan ng binata na para bang hinuhuli siya kung ano man ang kanyang nasa isipWhat now?
Hindi na niya napigilang tanong dito
Wh-what?
Hays, focus of what you doing Ben. I'm starting to scared now
Anong ako? eh, kanina ka pa hindi kumikibot diyan at saka ano ba yan ang iniisip mo bat parang ang lalim? sabi ko naman sa iyo diba kung may problema man, sabihin mo sa akin---
Ayshhh, stop it na, I was just thinking na hindi ba talaga tayo naintindihan ng mga tao rito?
Re-really? ilang oras yan lang ang laman ng isip mo?
H-huh, ba-bakit may iba pa ba?
Tsk, do you think na ganyan talaga kababa ang mga taga rito?
Hindi naman sa ganon pero---
Pero what? alam mo mahal kong asawa kung ano man ang nasa isip mo alisin mo na iyab, syempre naiintindihan kaya tayo sa mga tao rito, di porket nag ingles ingles ka diyan di na alam, at saka kilala mo ba si Angel?
Huh? what's on her?
She's a teacher, kaya dapat ingatan mo ang sarili mo dito at ang mga lumalabas diyan sa bibig mo palagi pa naman kayong nag-uusap
I know that she's a teacher and I know also my limitation here but hindi ko lang mapigilan na isipin iyon
Shhhhh, hali ka nga rito kumain na muna nga tayo, baka gutom lang yan, sabi ko naman sa iyo diba na umana ka ng kumain wag mo na akong hintayin, ayan tuloy na gutom ka na
Hindi na siya nito sinagot at sinabayan sa kung ano man ang nasa isip niya. Sa totoo niyan hindi niya alam kung sabihin ba niya na tumawag ang kanyang kapatid o hindi
Kung ano man ang nasa isip mo ngayon, magiging maayos din niyan at ang lahat
Sabi pa nito sabay ngiti sa kanya
YOU ARE READING
Sweet Escapade
General FictionSa palagay mo ba, makakatakas ka sa mga katungkulan? At kung makakatakas ka nga, tatanggapin mo ba ang maaaring kahahantungan? ******** Ongoing. I didn't copy any others story, book or work, it's purely my OWN imagination and passion for writing ;) ...