S.E 30

70 3 2
                                    


Are you okay?

Napabaling agad sa kanya ang binata

I don't know, h-hindi ko na alam kong sino ang papaniwalaan ko, gulong gulo na ako Benedict

Buong pusong ani niya sa kausap

Shhh, wag mo ng isa isip iyon mahal ko, ang sa atin ngayon ay umalis na sa isla, dahil alam naman nating dalawa na hindi na tayo ligtas pa dito

If that so, saan tayo ngayon?

I don't know either, dahil.. dahil alam ko na kung saan man tayo, susundan at susundan pa rin tayo ng kapatid mo

I-I already think of that, Benedict


Habang titig na titig ang binata sa dalaga at sinubukan na basahin ang kung ano man ang nasa isip nito pero hindi niya ito mabasa, napakalalim at alam niyang hindi nito hahayaan na malaman kung ano ito kung hindi siya magkusang magtanong

Wh-what is it, Love?

Ho-how about umuwi na muna tay--

No, no, no, no

Diretsahan pa niyang sagot sa dalaga ng kusa iyong lumabas sa bibig nito

Benedict---

NO!

Hindi niya napigilang hindi ito sigawan

No l-love, kung ano man yang iniisip mo hindi natin yan gagawin at hinding hindi iyan magagawa, marami pa tayong oras para makapag-isip at hayaan mong ako na yung maghanap ng paraan huwag lang iyang iniisip mo

Ben--

Plea---

CAN YOU LISTEN TO ME FIRST!

Hindi niya napigilang matanga nito ng hindi siya nito pinatapos na kusa na itong mag angat ng boses sa kaniya

Hinding hindi ito maayos kung magtatago na lamang tayo, na lang ako, Benedict, naiintindihan mo ba iyon huh? Hinding hindi ito matatapos at hinding hindi mapapagod ang kuya na sundin tayo kung saan man tayo dahil pareho nating alam na walang pakialam iyon kung mag aksaya ng oras at pera para mahanap tayo. Do you understand me?

Maluluhang ani sa kanya ng dalaga

NAIINTINDIHAN MO BA IYON?!

Pagsigaw pa nito sa kanya ng hindi nito marinig ang sagot niya

Bakit?...why Sydney? iniisip mo ba ako ng pinag-iisipan mo iyon? huh?

Kaya nga diba---

Ang selfish mo naman eh, bakit sarili mo lang? diba sinabi ko naman sayo na laban nating dalawa to at tatapusin din natin to pareho at magkasama pero.. bakit.?

Kusa ng lumabas ang kanina pa lang pinigilang luha at naglandas sa pisngi niyang hindi niya alam kung bakit

Kaya nga diba, nagsabi ako sa iyo ngayon? inisip ko, tayo Benedict, inisip ko ng maigi pero hanggat saan pa tayo hahantong sa ganito? gusto kitang ipagsigawan sa lahat kahit na hindi ko dala ang aming pangalan gustong gusto kitang ipagsigawan sa lahat ng kusa hindi iyon tayo tayong lang dalawa ang nakakaalam, hindi mo ba yun gusto huh? dahil ako wala akong problema sa inisip ko, at oo I'm selfish because I just want to be happy, with you

Maluluhang sagot ulit ng dalaga sa kaniya. Ilang oras silang nagtitigan bago pinunasan ang mga sariling luha na hindi nila napigilang lumabas dahil sa pandalian at madamdamin na pag-uusap

P-pano kung mapahamak ka sa planong mong yan, how about me? Please, please I'm begging you Love, hayaan mo muna akong isipin to oh at saka aalis na tayo ngayon bat nag-iba naman yang isip mo..

Gusto na niyang itigil ang mga luhang kusang pumatak sa kanyang pisngi pero hindi niya pa rin ito kayang pigilan para bang matagal na itong naipon sa loob loob at ngayon lang nakahanap ng tiyempo para lumabas

H-how bout, k-kung gusto mo naman iyong gagawin, ako na lang, a-ako na lang ang haharap sa kanila, kaya ko kayang kaya kong humarap sa kanila Love, please!

No no, hindi mo alam ang sinabi mo Benedict.

I know, alam ko, diba this is our sweet escapade? pano na yun? matatapos na lamang ba ng ganon? no I don't know kung kayo ko ba Sydney, kaya ko bang tapusin na lamang ito

Shhhh! hindi, hinding hindi ito matatapos Ben, I wont let them, p-pwede naman natin tong ipagpatuloy kung tapos na diba?

No-no, lalong hindi ko iyan gusto, pano kung hindi ka na bumalik?

Sinok ang bawat maririnig habang silang dalawa ang magsalitan ng mga salita

Don't you trust me?

Seryosong ani pa nito sa kanya

I-I trust you very much but them, I don't fuck*ing trust them

Mahinahon naman niyang sagot sa nobya

Then, hayaan mo akong gawin ito, alam ko o alam natin kung hanggang saan lang tayo ngayon, alam naman natin pareho na dun din ang tapos natin, diba? Did hear it?

Pagpapakumbinsi naman ng dalaga

Ang-Ang dami kong what ifs ngayon Sydney, alam mo ba iyon?

Oo alam ko iyon, I know that, pero kailangan na natin tong gawin sa madaling panahon diba kaysa naman hayaan na laman natin itong magtapos, pano naman ako? ikaw? mayron pa bang tayo sa dulo kung ganon?

What are you thinking? mayron ako at mayrong ikaw hanggat nandidito pa ako sa mundo, Sydney. Ipasok mo diyan sa isipan mo. At hinding hindi tayo maghihiwalay, not even once, now o never

Lalong sumeryoso ang ihip ng hangin ng pagsabihan siya ng lalaki, hindi niya alam kung hanggang saan at kung ano na ang mga salitang kailangan niyang ibabato upang maitupad lamang niya ang naging desisyon

Sa ayaw at at sa gusto mo Benedict, gagawin ko ito

Lakas loob na ani ng babae makalipas ang ilang minuto ng kanilang pag-uusap

Sa halip na ibahin ang naging alitan ng dalawa, bigo naman siyang napatingin sa dalaga ng biglang bumitaw ng ganong salita sa kanya. Ano pang naging silbi ng kanilang pag-uusap kung hindi naman siya susundin nito

Pack your things ihahatid na kita

Sabi niya rito sabay labas ng bahay na tinutuyan nila. Pagod na pagod na siya sa mga nangyari ngayon araw mas dumoble pa ang pagod niya ng naging alitan nilang magnobyo na humantong sa hindi pinakinggan ang sa kanya. And yes, ihahatid na niya ang dalaga kung ito man talaga ang gusto niya. Ayaw na niya itong bigyan pa na mas malaking problema, kung sa tingin niya na ito na ang maging solusyon ng lahat, handa na siyang ihatid ito pabalik

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Feb 03, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Sweet EscapadeWhere stories live. Discover now