RÜYALAR SERİSİ-ESİR

Bölüm 7-BAĞ

Farketmeden ölüyorum..Tekrardan tekrardan ve yine...Göz yaşım döküldüğünde anlıyorum..Ölmüş bedenime ağladığımı yeniden...

Biliyordum..Artık biliyordum..Herşeyin boş bir umuttan fazlası olmadığını..Sevilebileceğimi sanmıştım..Unutmuşum..Her açan çiçeğin bir gün solduğunu..

Bir çiçek açar..Bir gün kuruyup gideceğini bilerek yaşar..Bense solmayacağımı sanmış,kapılmıştım rüzgara..Rüzgarsa devirip geçmişti beni..

..Öncesinde..
"Bırak beni Arda gideceğim.."

"Bırakamam Cem beni dinleyeceksin.."

"Ne diyeceksin..Ne söyleyebileceksin ha ? Duyduklarımdan sonra söyleyebileceğin hangi kelime beni aksine inandırabilir..?"

"Bak..Ne diyeceğim seni nasıl ikna edeceğim bilmiyorum..Haklısın da..Anlatamıyorum işte..Açıklayamıyorum.."

"Yüzünü bile görmek istemiyorum.."

Susmuştu..Üzgün görünüyordu..Ama ona nasıl inanabilirdim..Söylediği onca şey hala beynimde yankılanıyorken nasıl dediklerini dinleyebilirdim..Arkamı dönüp hızlıca yürümeye başladım..

Arda'nın ağzından..
Günlerce rüyalarını süslüyor birisi..Sanki onu çok uzun zamandır tanıyormuşcasına..Ben yıllarca sevmediğim bir kızla birlikteydim..Hiç bir kız arkadaşımı sevememiştim..Sebebi ise oydu..Çünkü gecenin her karanlığı gözlerimi kapadığımda karşımda duran saf bedeni seviyordum..Şimdi o gerçek anlamda karşımda..Ama ben..Ben bilmiyorum..Aptallık ediyorum..Hala eşcinsel olabileceğim gerçeğini kabul edemiyordum belki de..Kafam bir hayli karışık..Bir çiçek duruyor karşımda..Rüzgarı mı olmalıydım güneşi mi.. ?

Cemin ağzından..
Bir gün sonra..

Yine bir alacakaranlık sonuydu..Sessiz sokakların derinliğine kapılmış,yavaş adımlarla yürüyordum..Sırt çantamın kemeri her seferinde geri kaldırmama rağmen ısrarla düşmeye devam ediyordu..Bense pes etmiştim..Etrafa bakıyordum..Her gün geçtiğim yolun aynısıydı..Bu sefer daha dikkatli bakıyordum..Merdivenin yanı başında duran küçük kediciğe gözüm takılmıştı..Bana bakıyordu..Bir kaç adım atıp ona yaklaştım.."Merak etme küçük dostum birazdan gelip karnını doyuracağım..Burada beni bekle.." Gülümsedim ve yoluma devam ettim..Küçük kafemiz görünmüştü sonunda..Adımlarım hızlanıp yaklaşmaya başladıkça ışığının yanmadığını farkettim..Belki yanlış görüyorumdur..Her neyse..Biraz daha yaklaştığımda haklı olduğum gözler önündeydi..Fakat gördüğüm kadarıyla içeride küçük parıltılar vardı.."Allah Allah birisi parti mi veriyor acaba..?" Diyerek kapının kolunu tuttum..Kilitliydi..Çantamdan anahtarı zor zeket bulup kilidi açtım..Kapıyı araladığım anla şaşırmam bir oldu..Vaoov..

Arda'nın ağzından..
Ona hazırladığım sürprizi gördüğünde çok mutlu olacaktı..Arzu'dan kafeyi kapatması için bir rica istedim..Cem'in teyzesini bir şekilde oyalayıp başka bir yere götürmüştü..Bense hazırlıklara başlamıştım..Bittiğindeyse tek yapmam gereken şey okula gidip Cem'i gün boyu takip etmekti..

Cemin ağzından..
Kapının aralanmasıyla yüzüme vuran bir sıcaklık hissettim..Devamında,tüm her yeri sarmış binlerce yanan mumu gördüğümde şaşkınlığımı yüzümden atamamıştım.."Arzuu..Ardaaa.." Tanrım tüm her yer küçük mumlarla kaplıydı..İçerisi bomboştu..Masalar taşınmış olmalıydı..Bir kaç adım attım..Mumların olmadığı bir yol yapılmıştı..Tam ortada boş bırakılmış bir daire gördüm..Dizlerimin üzerine çöktüm ve oturdum..Aaa bu bir müzik kutusu..Önümde duran küçük şey bir müzik kutusuydu..Kapağını açtım..(Medyayı açınız..)Küçük bir not kağıdı vardı..

"Güzel çiçek..Affedebilecek misin beni..? Sen bu satırları okurken,ben senin karnını doyurmak için söz verdiğin kediyi doyuruyor olacağım..Sana söylemek istediğim bir kaç şey var..Tüm mumlar söndüğünde orada olacağım..Arda..

Tüm bunları okurken gözlerimden dökülen yaşları silip biraz duraksadım..Kutudan çalan müziğin büyüsüne kapılmıştım..Düşünüyordum..Onu düşünüyordum..Ne yapmalıydım..? Bir anda gülümsemeye başladım..O çok sevimli sanırım..Nasıl karşı koyabilirdim..Ama dün dedikleri karşısında ne yapabilirdim ki..

-----------------------

1 saat geçmişti...Bense hala öylece oturuyordum..Bir an yanı başımdaki mumun sönmek üzere olduğu gözüme çarptı..Son defa çarkı çevirdim..Ve tekrar dinledim..

Kapı açılmıştı..Gelen Arda'ydı..İçinde taşıdığı tüm umuduyla beraber dediği gibi de tüm mumlar söndüğünde orada olmuştu..Fakat Arda içeride hiç kimseyi göremedi..Çünkü Cem gitmişti..Hayal kırıklığına uğrayan Arda Ellerini başında birleştirdi ve derin bir iç çekti..Söylemek istediği onca şeyi Cem duymak istememişti..Gözlerinden süzülen yaşlarla bağırmaya başladı..

"Sana söylemek istedim..Dinlemedin..İstemedin..Sen beni duymayacaksın belki..Ama ben yine de söyleyeceğim..Karşımda sen varmış gibi..Gitmemişsin gibi..dedi ve tekrar konuşmaya başladı..
Ağlıyordu..

Seni beklerken öldüm ben sevgilim..Her gün..Her gece defalarca farketmeden..Her uyandığımda tekrar kaybedişimin ardından..Ama hiç endişelenme..Seni bu mumlar yandığı sürece seviyorum..
Duraksadı bir an..Nefesini toplamaya çalışıyordu..Sertçe yutkundu ve devam etti..

Ama bilmiyorsun...Hiç sönmüyor ki hayallerimde...