RÜYALAR SERİSİ-ESİR

FİNAL BÖLÜM-BENİ HAYATA DÖNDÜR

Şimdi karanlık çöküyor;
Tüm ruhumu emiyor..
Şimdi bütün ışıklar,
Beni çılgına çeviriyor..
Ateş yanıyor;
Ve ben hala içindeyim..

-----------------------------

Sabah güneşi pencereden yansıdığı anda,Cem gözlerini araladı..Uyandığı ev başka bir ev,başka bir yatak ve yanındaki ise başka bir bedendi..Cem çıplak vücudundan sıyrılmak üzere olan çarşafı,yavaşça üzerinden çekti ve yavaşça doğruldu..Neler olduğunu anlamaya çalışırken beynine saplanan ani sızıyla ellerini başına götürdü..Ve alnına dayadı..''Tanrım..Ben ne yaptım böyle?'' Bir kaç saniye düşündükten sonra,tüm çarşafı üzerinden hızlıca attı ve ayağa kalktı..Tek eli alnında etrafına bakınıyor,kıyafetlerini arıyordu..Evet..Tamamen çıplaktı..

Cem'in ağzından..

Dün yaşamış olduğum anılar kesik kesik aklıma giriyordu..Yüzümdeki korkunç ifadeyle odadan dışarı çıktığımda sağ tarafımda duran merdivenlere yöneldim..Küçük koridorun tam ortasında duran iç çamaşırımı alıp hızlıca bacaklarımdan geçirdim..Bir kaç adım attığımda merdivenlerden süzülen pantolonumu gördüm..Dünü aklıma getirecek her obje,sonuç olarak dünü aklıma getiriyordu.."Nefes nefeseydik,onun kucağında tutkuluca öpüşürken merdivene yatırmış,kemerimi çözüyordu..Hızlıca pantolonu üzerimden çıkardı ve tekrar kucağına alıp beni yukarıya götürmüştü.." Pantolonumu bulmanın sevinciyle hızlıca merdivenlerden indim ve pantolonumu giydim..Dolmuş gözlerim çaresizce etrafa bakınıyor,ellerim kemerimle uğraşıyorken ayaklarım beni merdivenin sonuna getirdiğinde,yere dökülmüş bira kokusu ağrıyan başımı bir kez daha sızlattı.."Kahkahalarımız tüm evi sarmıştı..Sarhoştuk ve olur olmadık şeylere gülüyorduk..Bardağını bana doğru uzatıp ''Güzelliğine..'' dediğinde,elindeki bardağı hızlıca alıp yere bırakmış ve dudaklarına sarılmıştım.." Bu kırılmış bardakları da,salonun ortasında duran tişörtümü de açıklıyordu..Tanrım!! Hemen bu evden çıkmalıydım..Akan gözyaşlarım hızlıca düşerken koşarak kapıdan dışarı çıktım..

Cem..Koşuyordu..Sadece koşuyordu..Kesik kesik hatırladığı dün,aldattığı Burak ve ihanet ettiği aşkı Arda için...

Bedenim nefes alıyor;
Kalbim hala atıyor;
Ama yaşamıyorum..

-------------------------------

''Lanet olsun!!Aç şu kapıyı aç..'' söylenerek kapı taktağını sertçe vuruyordu,sinirli ve bir o kadar da telaşlıca,yüzünde ağlamaklı ifadesi ile..Elini alnına dayamış,parmaklarıyla sertçe şakaklarını tutuyordu..Bir kez daha zile bastı ve tekrar kapıyı yumruklamaya başladı..''Ardaa!!Kapıyı aç..''

Çok sürmeden kapının sürgüsü açıldı..Ve yavaşça aralanmış kapıdan Arda'nın uykulu yüzü göründü..Cem telaşla konuşmaya başladı..

''Babanlar evde mi?''Arda bir elini açtığı kapıya dayamış,diğer eliyle de gözlerini ovuşturuyordu..Kısılmış gözleri karşısındaki bedeni seçemiyor olsa gerekti..

''Ceem..Sen misin?''

''Evet benim..Ailen evde mi ?''

''Hayır..Geç.'' dedi kapıyı biraz daha açıp içeriyi işaret ederken..

---------------------------------

İçeri adımımı atar atmaz Arda'yı kolundan tutup odasına doğru sürükledim..Koridorun sonunda karşıma çıkan kapıyı sertçe itekleyip onu yatağına savurdum..Dirseklerini geriye doğru yatağa dayamış,pencereden vuran sabah ışıkları,kaslı vucudunu kusursuz bir elmasa çevirmişti..Parlıyordu..Hayranlıkla onu seyrediyor ve gözlerimi ondan alamıyordum..Ona doğru bir kaç adım attım ve yavaşça kucağına oturdum..Altımdaki kabarıklığını hissettiğimde yüzümde istemsiz bir gülümseme oluşmuştu..Şimdi nefeslerimiz birbirlerinde son buluyor,Teninin sıcaklığını yüzümde hissediyordum..Her zamanki yavaş ve kalın ses tonuyla konuşmaya başladı.