အဖြူရောင်ဆေးဘူးသေးသေးလေးကို ဒိုယောင်း လက်ဖုဝါးပေါ်သွန်ချနေပေမယ့် ဘာတစ်ခုမျှထွက်ကြမလာတော့ပေ။
"ဆေးကုန်သွားတာလား? အစ်ကို့ကိုပြောရမလား''
ညနက်နေပြီမလို့ ဒိုယောင်းအတွေးတွေရပ်ပြီး ဘေးကမီးအိမ်လေးကိုပိတ်လိုက်လေသည်။
****
Jihoon စိတ်ထဲဘယ်လိုမှမအေးနိုင်။
ဟုတ်တယ် ငါစိတ်မပူသင့်တာကိုပူနေတာပဲ Doyoung က အတိတ်ကိုဘယ်လိုမှပြန်မမှတ်မိနိုင်ဘူးမလား။ မှတ်မိခွင့်ပေးလို့လည်းမရဘူး။ Yoshi သတိရလာလည်းဘာအရေးလဲငါသပ်သပ်မဲ့ စိတ်ပူလွန်နေတာပါ။ Doyoung နဲ့ပတ်သတ်တဲ့ သတင်းတွေကလည်းအကုန်လိုက်ပိတ်ပြီးသားမလို့ အဆင်ပြေမှာပါ။
"ဟူးးး''
သက်ပြင်းခပ်ဖွဖွချရင်း Doyoung အခန်းဆီသွားဖို့လုပ်လိုက်သည်။
"ဒေါက် ဒေါက် ''
"Doyoung''
ဘာအသံမှမပြုလာတာကြောင့် ဒီကောင်လေးအိပ်ပြီထင်ပါရဲ့။ အင်းလေ ညအတော်တောင်နက်နေပြီကို ငါကပဲ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုအိပ်မပျော်နိုင်နေတာ။
ကျွီး...
Jihoon Doyoung ရဲ့အခန်းတံခါးကိုအသာ လှပ်ရင်း ကုတင်ပေါ်မှာအိပ်ပျော်နေတဲ့ကောင်းလေးနားလျှောက်သွားလိုက်သည်။
အမှောင်ကြောက်တတ်တဲ့ကောင်လေးက မီးအိမ်ခပ်ဖျော့ဖျော့ကိုထွန်းထားသေးသည်။
ဂျီဟွန်း ထိုအိပ်မောကျနေတဲ့ကောင်လေးကိုပဲ အတော်ကြာတဲ့ထိငေးကြည့်နေမိသည်။
အချစ်ရယ်လို့မဆိုချင်ပေမယ့် ဆိုရတော့မည်လားမသိ။ ဒီနူးညံ့လှတဲ့မျက်နှာလေးကို ထာဝစဥ်ငေးကြည့်ချင်ပါဘိ။ အတ္တကြီးတယ်လို့ပြောချင်ပြောပါ ငါတစ်ယောက်ထဲသာ ငေးကြည့်ချင်တယ်။
အစကတည်းက ဒီလိုလူမျိုးပဲလေ ကိုယ်ပိုင်တဲ့ပစ္စည်း တခြားသူနဲ့မျှသုံးရမှာမလိုလားတဲ့သူ။
"ဒီအချိန်မှာတော့မင်းကငါ့အပိုင်ဖြစ်နေပြီပဲ ဒိုယောင်း ''
"ကိုကို..''
အချိန်ကိုက်ပဲ ဒီနာမ်စားကိုပဲထပ်ခါယောင်ပြန်ပြီ။
YOU ARE READING
Game Over [Completed]
Fanfictionဘာလို့ပိုင်ဆိုင်ချင်ရတာလဲလို့မေးရင် သေချာပေါက်အဖြေက မုန်းလို့။ အရံလူဖြစ်ရတာမုန်းလို့ လူပိုဖြစ်ရတာမကြိုက်လို့။ဒါပေမယ့် အခုကရော သတိမထားလိုက်မိခင်မှာပဲ နာကျင်ရတယ် ဒီရင်ဘက်တစ်နေရာ က အောင့်သပ်သပ်ခံစားချက်တွေ။ သူ့ကြောင့်ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ အဲ့ထူးဆန်းတဲ့ခံစားချက...