Vampir / †§µmåñê

8- Kontrolcü öğretmen

Sabah okul için erkenden kalktım. Nedenini bilmediğim şekilde şu saatte kalksam iyi olur gibi düşününce o saatte kalkıyordum. Altıda kalkmıştım.

Gözlerimi ovalayıp ayaklandım. Yeni uyandığım için sersemlemiştim. Gözümü açmadan, etrafa dokunarak sallana sallana tuvalete gittim.

Aynanın başında kendime bakmaya başladım. Saçlarım darmadağındı. Gözlerim kızarmış ve şişmişti. Olabilir. Bütün gece ağladım sonuçta. Gözümün ışığa alışmasını bekledim. Tuvaletimi yapıp elimi-yüzümü yıkadım. Dişimi fırçalamayı unutmadım tabi.

Her kalktığımda saçımı tararım hemen. Saçımı da tarayıp giyindim. Ne kadar erken o kadar iyi. Ders sekizde başlıyordu. Giyinmeme rağmen kendimi yatağa attım. Homurdanırken aklıma biri geldi. Kim olucak? Tsukasa tabiki! Çıkma zamanımı beklemek yerine onun yanında zaman geçirerek beklemeye karar verdim.

Bir umutla çantamı alıp evden dışarı çıktım. Bildiğim sokakları gezerken Tsukasa'yı gördüm! Ama...ne yapıyordu öyle? Sarhoşlara konuşmayı öğretiyordu.

T: Anaa!!

"Ağaa!"

T: ANAA ANAA!!

"Ağnaa!"

T: Nass!!

Uzaktan izlemeye başladım bi süre. Ardından yavaş adımlarla arkasına geldim. Omuzuna dokundum.

A: Tsu--

T: HUAAAAAA!!!

Tsukasa, Amane'nin elini tutup yere savurdu bedenini. Kim olduğunu görünce şaşırıp yanına çömeldi. Amane yerde sızlanıyordu.

T: Amane!! İyi misin!?

A: Lütfen önce tanımadıklarını tanımaya çalış...

T: Tanımadıklarımı tanımadıkla-ha ne??

Yerdeyken düşündü. Aslına bakılırsa her türlü yakını vardı. Nasıl biri oldukları değil de arkadaşları olduğu için memnun kalması gerektiğine karar verdi.

"Vay canına, farkında olmadan yaşamımdan saniyeler çalıyorum. Veya onlar çalıyor. Onlarla takılmak iyi mi? Tsukasa'nın dişlerinin birini dudaktan öperken batıp batmadığını merak ettim. İstemeden dilinden kanını emerdi heralde." dedi kendi kendine. Arkadaşlarının davranışlarıyla Tsukasa'nın dişinin ne gibi bir ilgisi olduğunu düşünmeden de edemedi.

Kafasında arkadaşları ve Tsukasa'nın hayali uçuşurken tokat yedi. Ayılmasıyla da onun çığlığına Tsukasa'nın çığlığı karıştı.

A: Tsukasa, neden çığlık attın?

T: Sen attın diye.

A: Çığlık mı attım?

T: Evet. Ben de o korkuyla-banane ya!

A: Ben...

Amane gökyüzüne bakınmaya başladı. Gün doğmuştu. Gün ışığı gözünü kamaştırıyordu. Havada bir buhar vardı. Sis değildi. Kızarma kokusu geliyordu. Saat kaç olabilirdi ki?

A: ..bayıldım mı?

T: Evet. Sana bakmak için yüzüne eğildiğimde bayıldın.

A: Haa...

T: Şey...

Tsukasa başını hafiften eğerek ellerini önünde birleştirdi. Üzgün ve çekingen ifadeyle konuştu:

T: ..o kadar korkutucu muyum?

Amane hızla doğrulup kardeşinin omuzlarını kavrayarak odak noktasının kendisi olmasını sağladı. Tam konuşacaktı ki Tsukasa, Amane'yi ittirip gölgeye kaçtı. Amane olan biten hiçbirşeyi anlamamıştı. Tâki kızarma sesi dikkatini çekene kadar.