Y/n pov:
Κοιμομασταν ολες τοσο peacefully ωσπου στις 9:00 ακουσαμε το ξυπνητηρι της Εβελινας να χτυπαει σε φουλ ενταση.
Ήταν το aegyo του lee know.
«Πραγματικα το οτι εβαλες ξυπνητηρι ειναι το ενα αλλα το οτι ειναι το aegyo του lee know ξεπερναει τα ορια!» ειπε αγουροξυπνημενη η Μαρια. «Συγκεντρωσου ειναι 24 χρονων!».
Η Εβελινα δεν ειπε τιποτα σε αυτο. Μαλλον συμφωνει αλλα δεν θα το παραδεχτει ποτε ουτε θα αλλαξει το ξυπνητηρι.
«Ακομη δεν μου απαντησε ο Μινγκιου» ειπε η Βικυ αφου το πρωτο πραγμα που εκανε ηταν να τσεκαρει το κινητο της.
«Καλα μπορει να μην εχει ξυπνησει καν. Ειναι και 9:00 το πρωι.» της απαντησε η Μαρινα as a matter of fact.
Ολες σιγα σιγα σηκωθηκαμε να μαζεψουμε τα σκεπασματα και τα λοιπα, οπως και να κανουμε το morning routine μας. Σε αυτο το ομορφο Σαββατιατικο πρωινο.
Σηκωθηκα κατευθειαν να φτιαξω καφε και να δω τι πρωινο θα φαμε εφοσον ειμαι και η οικοδεσποινα του σπιτιου.
«Y/n! Που εχεις χαρτι τουαλετας;» ακουσα την Γεωργια (Παρκ) να φωναζει απο την τουαλετα.
Πρεπει να εχω ετσι; Σιγουρα εχω, δεν γινεται. «Στο ντουλαπι κατω απο τον νιπτηρα κοιταξε!» φωναξα δυνατα για να με ακουσει.
«ΕΨΑΞΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!»
Ωχ... μου κανεις πλακα τωρα. Μας τελειωσε το κωλοχαρτο. Πηρα το ρολο κουζινας και το εδωσα στην Γεωργια, για τωρα.
«Με αυτο θα σκουπιστω ρε; Πώς δεν εφερες γυαλοχαρτο.» Ειπε η Γεωργια και με κοιταξε περιεργα. Λογικο οκ.
«Τι να σου πω εχω και μωρομαντηλα στο ντουλαπι χρησιμοποιησε τα. Εκτος αν θες να κατσεις εδω μεχρι να ερθω απο το σουπερ μαρκετ.»
Ακουλουθησε σιγη και της εδωσα ενα knowing βλεμμα.
Πηγα γρηγορα να παρω τα κλειδια μου και ανακοινωσα στα κοριτσια οτι πηγαινω στο σουπερ μαρκετ να παρω χαρτι υγειας.
_______time skip στο σουπερ μαρκετ_______
Εχουν εκτοξευθει οι τιμες στον Θεο και απλα εχω σοκαριστει. Τοσα λεφτα για χαρτια υγειας. Τελος παντων ειναι necessity.
Παντα με τα ακουστικα ομως, οπου και να παω. Οχι οτι θα με χαιρετουσε και κανενας, αφου με κανεναν δεν μιλαω εδω στην γειτονια. Ειμαι ενα φαντασμα.
Αφου πληρωσα και εφυγα με το χαρτι υγειας στο χερι ηρθε η ωρα να γυρισω στο σπιτι γρηγορα γιατι με χρειαζονται.
