Παρτ 14

26 3 0
                                    

A/N

Το πρωτο μερος ειναι γραμμενο απο Μαρια Σταελλα Γεωργια και Κατερινα επειδη ειναι ανυπομονες και θελουν να μου παρουν την δουλεια και τα πνευματικα δικαιωματα. Δεν θα ξανασυμβει.

*Πισω στο Αχίλλειον*

*Εβελινα Ποβ*

Καθόμουν με τα κορίτσια στο τραπέζι μας και η μουσική μας είχε συνεπάρει. Εγώ χόρευα με την Μαρία και την Κατερίνα και ταυτόχρονα κατεβάζαμε τον αγλέορα.

Ξαφνικά out of the blue νιώθω το άγγιγμα μιας παλάμης στο μέγεθος των χεριών του Λίνο. Σάστισα και αμέσως γύρισα να αντικρίσω ποιος ήταν ο ιδιοκτήτης αυτού του στιβαρού χεριού.

Τα μάτια μας συναντήθηκαν απευθείας και μπόρεσα να διακρίνω 5 αστέρια να λάμπουν. Δεν μπορώ να αντιληφθώ αν συμβαίνει όντως αυτο ή αν έχω παραισθήσεις από το πολύ ποτο.

«Καλησπερα σας κορίτσια», ακούστηκε η φωνή του Χρηστακη και ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατός κρότος από δίπλα μου που με ξάφνιασε(οχι ιδιαίτερα).

Η Κατερίνα είχε σωριαστεί στο δάπεδο του Αχίλλειον και η Μαρία με την Υ/Ν και τον Χρηστακη προσπαθούσαν να την συνεφέρουν.

«Κατερίνα είσαι καλά; Πως συνέβη αυτο;», φώναξε η Υ/Ν ανήσυχη.

«Καποιος να της δώσει το φιλί της ζωής ΑΜΕΣΑ», φώναξε η Μαρία θυμωμένη. Νομίζω βέβαια ήταν και λίγο ντιρλα και τα παράλεγε.

Όλα τα βλέμματα στράφηκαν στον Τσαν ο οποιος ήταν γνωστός ιδιοκτήτης διπλώματος πρώτων βοηθειών.

«Μην αγχώνεστε κορίτσια, εγώ είμαι πολύ έμπειρος με κοπέλες να λιποθυμάνε στο άκουσμα μου και μπορώ να βοηθήσω την Κατερίνα», απάντησε ο τσάκαλος με λυκανθρωπισιο βλέμμα.

Αμέσως έσκυψε και ξεκίνησε η διαδικασία διάσωσης της.

Ενώ εβλεπα τον Τσαν να σώζει την φίλη μου, ένιωσα μια καυτή ανάσα να συναντάει το τύμπανο του αυτιού μου.

«Να ξερεις αν ποτε ησουν εσυ η λιπόθυμη, θα έκανα τα πάντα να σε βοηθήσω», είπε η φωνή και ένιωσα το χέρι του Λίνο στην μέση μου.

Εγώ ένιωσα τα μαγουλα μου να κοκκινίζουν σαν γεμιστή ντομάτα και δεν ήθελα η στιγμη να τελειώσει. Γύρισα να τον κοιτάξω και τα μάτια του ήταν ήδη στα χείλη μου.

«Δεν μπορείς να μου τα λες αυτά μπροστά σε ολους Λίνο!», απάντησα λίγο ενοχλημένη καθώς δεν μπορούσα να ελέγξω τον εαυτό μου μετα από το ποτο και τα λόγια του έβαζαν λάδι στην φωτιά.

Ξαφνικά προσγειώθηκα στην πραγματικότητα καθώς όλοι φώναζαν με χαρα αφού οι προσπάθειες του Χρηστακη απέδωσαν και η κατερινα δεν ήταν πλέον στον πάτο του Αχίλλειον.

«Ομγ Τσαν εσυ με έσωσες;», ήταν τα πρώτα λόγια της.

«Ναι αφού ξερεις ότι είμαι βραβευμένος ναυαγοσώστης και ήταν μεγάλη μου υποχρέωση να σε σώσω», απάντησε και η κατερινα κοκκίνισε από ντροπή.

Τα επόμενα λεπτά, ο Τσαν βρέθηκε να συζητάει με την Κατερινα και εγώ έπαιζα μπαλίτσα με τον Λίνο. Η βραδιά εξελίσσεται πολύ όμορφα μέχρι στιγμής.

*Υ/Ν pov*

Ενώ βλέπω τα κορίτσια να έχουν τόσο interaction με τα αγόρια, αρχίζω και Ζηλευω καθώς ούτε ο Τζοσουα ούτε ο Χιαντζιν δεν έκαναν κάποια προσπάθεια να με προσεγγίσουν.

Ξαφνικά αποφασίζω να γυρίσω το κεφάλι μου προς το μέρος τους και βλέπω ότι τα μάτια του τζοσουα είχαν καρφωθεί με τα δικά μου για κάποια δευτερόλεπτα.

Αμέσως, τον διακρίνω να σηκώνεται από τον καναπέ του και να περπαταει προς το μέρος μας.

Έπιασα ανήσυχη το μπράτσο της Μαρ και έκανα φανερό το ποσό αγχωμένη ήμουν. Εκείνη με κοιταξε και μου έκανε νόημα πως έπρεπε να το παίξω κουλ.

«Καλησπερα Υ/Ν»

Σαστισμένη που τον είδα από την υπέρτατη ομορφιά του, έβαλα τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.

«Καλησπέρα. Άργησες!» είπα με θάρρος.

ΔιχασμόςWhere stories live. Discover now