Call Me Baby | Hyunlix

11| Anonim

"Buyrun kimsiniz"

"Ee ben hyunjin'e bakmıştım"

"Anladım sen içeri geç ben çağırayım"

"Tamam"

O çocuk Hyunjin'i çağırmaya giderken bende evin içine girip salonda koltuğa oturdum. O çocuk kim acaba,kimse kim bana ne canım,yok yok o çocuk kim öğrenmeliyim yoksa sevgili mi,lan hyunjin gay mi
Aklımdaki sorular saçmalaşmaya başlamıştı düşünmemeye çalışıyordum soruları.Adımı duymamla biraz irkildim.

"Felix"

"Efendim"

"Sonunda

"Kusura bakmayın dalmışım"

Hyunjin tam benim karşımdaki tekli koltuğa, o çocukta büyük koltuğa oturdu.

"Evet Felix seni dinliyorum"

"Hyunjin haklısın orada haksızdım özür dilerim"

"Bilmem barışsam mı"

"Ya barışın sevgililer arasında olur böyle şeyler"

İkimizde o çocuğa baktık. Aslında ben bakıyordum. Hyunjin bana bakıyordu

"Anlamadım"

"Abi o benim işten arkadaşım"

"Ya kusura bakmayın"

"Neyse ben artık kalkayım"

"Ya bir kahve içseydik"

"Yok sağolu-"

"İçeceğiz ayol haydi hyunjin bize kahve yap"

"Tamam siz sohbet edin ben yapıp geleyim"

Hyunjin mutfağa kahve yapmaya gitmişti.

"Ha tanışmadık değil mi"

"Evet"

"Ben jongin hyunjin'in abisiyim"

"Bende Felix"

"Ah biliyorum hyunjin yatsa kalksa seni anlatıyor"

"Anladım,ne"

Bir anda gülmeye başladı. Ben ona anlamsızca bakarken,içeriden hyunjin'in sesi duyuldu.

"Kahveler geldi,ne oluyo Felix bu mal neden gülüyor"

"Bilmesen daha iyi"

"Neden"

"Öyle"

"Söylemeyeceksin yani"

"Evet"

"Bunun acısı kötü çıkacak Felix"

"Göreceğiz Hyunjin bey"

"Çok kötü göreceksin"

~

Evde sadece ben ve hyunjin vardı Jongin abinin işi çıkmış,gitmişti. Şuan mutfakta bulaşıkları yapıyordum. Hyunjin istemesede yapıyordum. Hyunjin duşa girmişti. Bir yarım saat olmuştu. Ama hâlâ ortalarda yoktu. Bende ona bakmak için yukarı çıktım. Banyoya baktım yoktu. Odasının kapısını çaldığımda
"Gir" komutunu duydum. İçeri girip kapıyı kapattım. Yüzümü çevirdiğimde gördüğüm manzarayla şok oldum. Hyunjin altında havluyla karşımda duruyordu
(Yazardan:Artık rahat ölebilirim)

"Özür dilerim,hemen çıkıyorum"

Tam kapıdan çıkarken bir el beni içeri çekti. Hemen beni kapı ile arasına aldı.
Bir elini kapıya,diğer elini belime koydu
(Yazardan:Çok klasik oldu ya neyse)

"Hyunjin napıyorsun"

"Sana bakıyorum"

"Gerçekten mi ben bilmiyodum"

"Felix seni ilk gördüğümde kalbim yerinden çıkacak gibi hissettim sen çok naiftin bir kuğu kadar asil,bir kelebek kadar mükemmel"

O nasıl böyle şeyler söyler. Sanırım kalp krizi geçirmemi istiyordu. O sırada kulaklarımdan elmacık kemiklerime kadar kızardığımı hissettim.
"Ov utandın mı sen benim bebeğim"
Başımı usulca sallayıp,kafamı aşağı doğru eğdim. Parmakları çenemi kaptığı gibi kaldırdı.
"Utanma bebeğim aynı bar gecesindeki gibi"
Ne o...o anonim

"Sen...sen ano-"

"Evet...benim"
Diyip lafımı böldü. Ne şimdi bana yalan mı söyledi. Nasıl böyle bir şey yapar.
"Ne oldu"
"Ne mi oldu neden direktmen bana söylemek yerine mesaj yazdın"
Diyip onu köşeye sıkıştırdım.
"Felix o zaman daha işe başlamamıştın"
"Alakası yok nasıl böyle bir şey yap-"

Dediğim cümleyi tamamlamayamadan dudaklarıma yapıştı

Bu fici okuyan herkese teşekkürler
İyi geceler yada iyi günler dicemde
Çok garip oldu aslında LDLKDNDDD
Neyse görüşürüz
❤❤❤❤❤❤❤❤❤