Sabah erkenden kafeye gittim. İçimden "Vay Ali Bey sen neymişsin be" dedim masa örtüleri yenileriyle değiştirilmiş, vazolardaki kurumuş çiçeklerin yerini pembe, beyaz renkte olan taze ve canlı görünen çiçekler almıştı. Ali geldiğimi fark etmemiş ıslık çalarak telaşlı bir şekilde pasta yapmaya girişmişti doğrusunu söylemek gerekirse çok komik görünüyordu. Kendimi kontrol edemeyip bir kahkaha attım. Ali kafasını kaldırıp:
- Ne oldu komik olan ne küçük hanım gördüğün gibi işimi yapıyorum. (diyerek gülümsedi)
- Yoo ben sana gülmüyorum canım ne münasebet. Tabi pasta yapmaya girişmen beni şaşırtmadı desem yalan olur çünkü sen ve pasta iki farklı eylem gibi duruyor.
- Belli belli o kadar komik miyim söylesene, bu arada pasta yapmak benim uzmanlık alanım sonuçta ben bir pasta şefiyim. Ama yapmamı uygun bulmazsanız yapmam.
- Açıkçası... Evet biraz komiksiniz bu arada şefimize şapkada yakışmış gökkuşağı sizi görse istifa eder. (diyerek gülümsedim)
- Teşekkür ederim benim renkli kişiliğimin yansıması diyelim. Fakat herhalde sizin üzerinizde siyahtan başka bir renk göremeyeceğim.
-...
-Neden sustun neyse hadi işe koyulsan iyi olur artık.
Başımı hafifçe sallayarak onayladım ve önlüğümü taktım. Biraz önceki suskunluğum boşuna değildi. Belkide kıyafetlerimin rengi tesadüftü Ali'nin iç dünyası nasıl kıyafetlerine yansımışsa, benim karanlık iç dünyamın yansıması da gözler önündeydi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gün Işığım
Teen FictionYalnız değilsin kafanı kaldır ve etrafına bak kaybedecek o kadar çok şeyin varki... Onlar için savaşman gerek fazlasıyla zaman kaybettin, bir an için bile durma ayağa kalk! Göz yaşlarını sil ve düşmanına asla boyun eğme unutma kimse senden güçlü değ...
