Μην με ξεχάσεις

37

Πριν δύο χρόνια :

Ευτυχώς σήμερα είναι Παρασκευή δηλαδή έχουμε Σαββατοκύριακο επιτελους έχω πειξει από το φροντιστήριο και το σχολείο ,έχει περάσει μια εβδομάδα από το συμβάν που είχε γίνει στο πάρτι και δεν είπαμε τίποτα ,έκανε λες και δεν είχε γίνει τίποτα ,μάλλον δεν θυμωταν τίποτα ,αλλά δυστυχώς εγώ τα θυμαμαι όλα και νιώθω ακόμα τα χείλη του πάνω μου ,αλλα οχι έχουμε πει ότι πρεπει να τον ξεχάσω ,δεν γίνεται άλλο πια έχει παρατραβηξει και ξέρουμε όλοι ότι δεν θα γίνει τίποτα μεταξύ μας

Την επόμενη μέρα :

Είναι Σάββατο βράδυ αρκετά βράδυ περασμένης τρις και ακούω κάποιον να φωνάζει το όνομα μου δεν καταλαβαίνω τι γίνεται ποιος μπορεί τέτοια ώρα να με φωνάζει ανοίγω το παράθυρο μου και τι να δω ; Ένα alex μεθυσμένο ,και στα μαύρα του χάλια να με φωνάζει θεέ μου τι τραβάω με αυτό το παιδί κατεβαίνω γρήγορα κάτω να τον μαζέψω αλλιώς θα έρθει η αστυνομία να μαζέψει εμάς ευτυχώς οι γονείς μου έχουν φύγει για τριήμερο στους παππούδες μου και δεν είναι εδώ

Alex :
Που είσαι αγάπη μου με έχεις αφήσει να περιμένω εδώ τόση ώρα στο κρύο ,έλα αγάπη μου πάμε να κάνουμε τρελιτσες

Τι λες βρε alex γιατί ειπιες πάλι ; Δεν καταλαβαίνεις ότι δεν σου κάνει καλό

Alex :
Πίνω μήπως μια σε ξεπεράσω δεν καταλαβαίνεις ότι είμαι ερωτευμένος μαζί σου σε θέλω ,σε αγαπώ ,απλά είμαι δειλός για να στο πω ,είπα να πιω για να ξεχάσω αλλά δεν ξέρω γιατί σε θέλω ,μου λείπεις θέλω να σε φιλάω κάθε μέρα όλη μέρα ,μου λείπουν τα μαλακά σου χείλη δεν αντέχω μακριά σου ,αλλά δεν θέλω να σε πληγώσω γαμωτο δεν σου αξίζω ,αλλά θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ

Δεν ξέρεις τι λες alex αύριο θα μετανιωνεις που τα έλεγες και θα θέλεις μετά εγώ να τα ξεχάσω και να τελειώσουμε εκεί
Αλλά δεν καταλαβαίνεις ,γιατί είσαι χαζός και ανωριμος ,μου αρέσεις εδώ και τόσα χρόνια και δεν λες να μου δώσεις έστω και λίγη από την προσοχή σου , σε βλέπω να σαλιαριζεις με την κάθε μια και μου ανεβαίνει το αιμα στο κεφάλι ,αλλά σε θέλω πολύ πάρα πολύ

Και πριν καλά καλά το κατάλαβω η απόσταση που είχαμε μεταξύ μας μηδενίστηκε και ένιωθα για ακόμα μια φορά τα απαλά του χείλη σε ένα παθιασμένο και κτιτικό φιλί

Αλλά για ακόμα μια φορά θα έπρεπε να τον βοηθήσω εγώ έτσι μπήκαμε στο σπίτι μου και τον έβαλα να ξαπλώσει στο καναπέ πήγα να του φτιάξω έναν καφέ για να συνέλθει αλλά δεν πρόλαβα να τον φτιάξω τον είδα να κοιμάται
Τόσο ήρεμος και όμορφος ,γιατί να μην ήταν έτσι πάντα ;