38

12 3 0
                                    

Πριν δύο χρόνια :

Ξημέρωσε επιτέλους ,θέλω τόσο πολυ να τον φιλήσω και να τον αγκαλιάσω αλλά θα έχει συνελθει από το μεθύσι του οπότε ας πάω να δω τι κάνει

Alex pov :
Πωωωω πωωω το κεφάλι μου, κοντεύει να σπάσει ,τι ήπια πάλι χτες ; Έλεος πια δεν είναι κατάσταση αυτή ,αλλά που είμαι γιατί αυτό το σπίτι μου δεν είναι σίγουρα και εκεινη την ώρα την βλέπω να κατεβαίνει τις σκάλες τι κάνω εγώ στο σπίτι της ,και εκείνη την ώρα έχουν αρχίσει και έρχονται αναμνήσεις τι έκανα χτες το βράδυ ,γιατι το έκανα πάλι ; Τι θα πω τώρα ; Τι να κάνω να σηκωθώ να φύγω ; Η να παίξω και  καλά ότι δεν θυμάμαι τίποτα ,αχχχ τα έχω μπλέξει όλα

Καλημέρα ,ελπίζω να είσαι καλύτερα από εχτές

Alex :
Εεε ναι ευχαριστώ

Θυμάσαι κάτι από εχτές ή όλα είναι θολά λόγω του ποτού ;

Alex :
Γιατι εγινε κάτι που πρεπει να θυμάμαι ; Εκτός από αυτό

Και εκείνη την ώρα με πλησιάζει με έχει κολλήσει στο τοίχο αλλά το βλέμμα μου ειναι στραμμένο προς τα κάτω, με το χέρι του μου σηκώνει το πιγουνι και κολλάει με φόρα και πάθος τα χείλη μας ,είναι τόσο μαγικό όλο αυτό ,κάθε φορά νιώθω λες και είναι η πρώτη μας φορά ,αλλά γιατί το κάνει αυτό ,δεν γίνεται θα τον ρωτήσω ,αφού σταματάμε και πάει να φύγει βρίσκω όλο το θάρρος που μου έχει απομείνει και τον τραβάω από το χέρι

Γιατί το κάνεις αυτό ; Απλά πες μου ένα γιατί ,θέλεις να παίξεις μαζί μου ,περνάς καλά ,γιατί το κάνεις;

Alex :
Δεν είναι η ώρα να μάθεις μικρή ,αλλά το μόνο που θα σου πω είναι ότι δεν παίζω μαζί σου άντε τώρα φιλάκια θα με ψάχνουν τα λέμε στο σχολείο ,γεια σου μικρή

Μην με ξεχάσεις Where stories live. Discover now