Glimpse of Her

GOH:7

The Book:

From the moment I laid my eyes on him, I know that he is the one. Ito na ba ang tinatawag nilang love at first sight?

Sabi nga nila, hindi daw nag wowork ang love at first sight. But I want to have Jess as my special one. Hindi ko naman sinasabing gusto ko siyang pilitin pero gusto ko lang mag pursige.

Once I've done it all, kung hindi talaga....susuko na ako.

"You're here again?" Iritado nitong sambit.

"Aba aba. Bakit? Hindi mo ba ako na miss?"

"Just please stop bothering me. Lagi mo nalang ginugulo ang buhay ko."

I chuckled. "Sir Jess naman, buhay agad? Pwede bang araw muna? Para namang pinagmukha mo sa'kin na parte na ako ng buhay mo."

Mabilis naman siyang nabulunan sa tubig na iniinom niya at sa mukha ko pa talaga napunta.

"Iwwwwww ang laway mo sir. Grabe ka naman, sa mukha ko pa talaga."

His eyebrow arched. "So is that my fault?"

I smiled sheepishly. "Kiss mo nga ako sa cheeks para mapatawad na kita." Pangbanat ko.

"I don't want to kiss a frog." He badmouthed me.

Mabilis naman akog tumayo para batukan siya. Wala na akong pake kung anak siya ng mga amo ko.

Ano daw? Frog? Ang bastos ng bibig ng crush ko.

"Why the hell did you do that?! I will definitely fire you!"

Namewang muna ako bago ko siya sinagot. "Fire me? Eh sino ka ba? FYI, may consent na ako ng mga magulang mo. FYI again, hindi ikaw ang amo ko. FYI ulit, at sinong nagsabi sa'yong pwede mo 'kong tawaging frog?"

"Kung palaka ako, palaka ka rin."

Gulat na gulat naman siyang napatingin sa'kin.

"Y-You..."

"You're the first woman who told me that."

_______________

"Mr.Lawrence, for now we managed to revive her heartbeat."

"I-Is that so? W-Will she be fine once we consider her operation?" Nanghihinang tanong ni Jess sa Doctor.

Ilang minuto lang ang nakalipas ngunit halos patayin na siya ng buong mundo. How could he even still live if the love of his life, is dying and suffering?

Wala man lang siyang nagawa kundi ang maghintay.

"I'm sorry Mister. The tumor was already large that even considering her operation is impossible. Masiyado na po tayong huli."

"The best that you can do is to wait until sh--"

Hindi natapos ng doctor ang sasabihin niya nang bigla nalang siyang kwinelyuhan ni Jess.

He was scared to hear it and he doesn't want to. Hindi kakayanin ng sistema niya ang marinig ang lahat ng iyon.

"What did you say?! Gusto mo na bang patayin ang asawa ko ha?!"

Mabilis naman siyang pinigilan ng mga lalaking nurse para mapalayo sa Doktor.

Jess, the once strong man has now fallen.

Fallen in pain, regrets, and self pity.

He started to cry again. "W-Why can't you just save my wife?"

"Nagmamakaawa ako sa inyo. Kahit magkano, kahit magkano ibibigay ko. Kahit lahat ng pera at ari-arian ko." Desperada nitong sambit.

"S-She's my wife and I love her. M-Marami pa akong pagkakamali eh....p-paano nalang kung hindi na siya magising?"

He bit his lip. "N-Nawalan na kami ng anak. Doc, w-wag naman sanang pati siya."

"D-Doc, 'wag ang asawa ko."

Pero kahit anong gawin niya ay walang pinagbago ang sagot ng Doktor.

"I'm sorry Mr. Lawrence. We can only do our best to relieve her pain."

"We can't save your wife."

Mabilis naman siyang pumasok sa kwarto dahil sa takot na hindi na niya makikitang muli ang asawa.

Nakakatakot. Nakakabaliw.

He kneeled infront of her almost lifeless body.

"Emily. I really don't believe in any miracles."

"B-But, if they really are true, if miracles are true....will it make you be fine?"

He waited for her answer even if he knows that it's impossible. Alam niyang wala ng kasiguraduhan na magising pa ang asawa niya.

"Please Hon. Don't hate me like this. Gumising kana po."

"Huwag mo munang sundan si baby ha? W-Wag mo muna akong iwan, hon."

@Miss_Acyl