Fallen Star | Taekook

1| 7.koğuş konutanı

Asker,elindeki silah dolu.Şarjörü boşalt ve cebine sok."
Arkamdan gelen tok ses enseme vururken tanıdık kişiyle birlikte yerimde mıhlandım.Beynimin unutmamak için direndiği ses tekrar kulaklarıma dolarken kalbimin sesini duyup duyamayacağını düşündüm.
Kokusu bile hala hatırladığım gibiydi.

Tanrım arkamda ne işi vardı.Bir şey dememi hatta dönmemi bile beklemeden adım sesleri geldiğinde Binbaşı Namjoon'un önüne geçti  aradığım beden.
"Yüzbaşı Kim Taehyung,görevden geldik Binbaşım.Ekibimi izninizle yetkim altına alabilirim."

🧷🧷🧷🧷🧷

Öylece durup karşımda,üssüne selam veren Taehyung'a bakarken zamanın ona kattığı olgunlukla yutkundum.

2 yıl...Koskoca iki yıldır buradan çıkıp evine gitmemiş bir kere bile görüşememiştik.Annesinin bile kendisini görmesine izin vermemiş,böylesinin kariyeri için daha iyi olacağını söyleyip durmuş bizi reddetmişti.

Tamam ondan önce de çok fazla aramız açılmıştı ama bu kadar uzun süre birbirimizi görmememiz aklıma bile gelmezdi.

Ben okula daha yeni başlarken bile kendisinin yorgun olmasına rağmen ders çıkışıma gelen Taehyung ve iki yıldır bir an olsun ne yaptığımı sormamış olan Taehyung arasında öylesine bir fark vardı ki,her seferinde ellerim birbirine dolanıyor ne yapacağımı bilmezcesine kalakalıyordum.

Kısacık kesmişti saçlarını.

Yıllar önce ilk askerliğini yaptığında çok sevdiğim saçları kesildi diye saatlerce kucağında ağlamıştım ve ondan tekrar saçlarını uzatacağına dair sözler almıştım.

Uzatmamıştı.Taehyung saçlarını yıllardır bir kere bile uzatmamıştı.

Sessizce iç çekerek irileşmiş bedenine bakarken,seneler önce yumuşacık bir göbeğe ev sahipliği yapan karnına uzandığım aklıma gelirken gülmemek için dişlerimi birbirine bastırdım.Şimdi o yumuşak yer kendisini sert kaslı bir gövdeye bırakmıştı.Pazuları büyümüş,boyu bile uzamıştı sanki.

Çok değişmişti benim Taehyung'um.

Boş bakan gözleri alanı terk eden komutanındayken,tam önümüzde durmuş sıranın en başından başlayarak hızlıca göz gezdirmişti ekibine.

Ama neden gözleri ben de oyalanmamıştı ki,bu kadar mı unutmuştu eskiden aynı evde kalıp aynı kaşıktan yediği çocuğu.Oysa ben gözlerimi bir an olsun ondan alamamıştım.

"Chinhae Donanma Üssü,7.koğuş hazır ol asker."
Yanımdaki beden göğüslerini gererek hazır ola geçerken üzerindeki tuhaf dinginlikle onlara ayak uydurmaya çalıştım.Az önceye tezatlik kendimi halsiz ve yorgun hissediyordum.

"Görüyorum ki ekibime yeni kişiler katılmış.Hoş geldiniz,burada öylesine bir askerlik geçireceğinizi düşünüyorsanız şimdiden sizi başka bir yere yollayabilirim.Buraya kimse isteği dışında gelmez hatta kendi isteği ile gelir.Madem gelirken her şeyi göze aldınız..."

Bakışları tekrar sırayı turlar kendi,fazlasıyla buraya ait olmadığını belli eden,ben de dahil,kişilere baktı ve üstüne basa basa sözlerine devam etti.
"Bundan böyle olacaklar ve olmayacaklar da sizin isteğiniz dahilindedir.Bundan sonra hepiniz benim yönetimim altındasınız,attığınız her adım ilk önce bana sonra da devlete bağlı.Bunu bilin ve ona göre davranın."

Tek bir sözcüğü bile takılmadan hızlı hızlı konuşmasının ardından,sesi tekrar yükselmişti.
"Sağ baştan sayın asker."
Ne diyeceğimi bile izlediğim dizilerden öğrenirken şimdiden buraya gelmek ben de bir nebze pişmanlık uyandırmıştı.