Fergan bugün sıkılmış kafa dinlemek için parka inmişti. Hayatı boyunca yaşlılara saygı duymuş, her zaman onlarla iyi geçinmişti.
Bu gün de öyle bir olay peydah oldu başına yaşlı teyze Fergan'a gelip marketten alınacaklar listesini vermiş:
-Oğlum bu romatizma beni öldürecek yüreyecek takaatim kalmadı. Mahalle bakkalında pirinç kalmamış. Bi koşu gidip gelir misin.
Fergan çok samimi bir şekilde:
- Tabi teyzem ne demek beş dakikaya burdayım.
-Ah kurban olurum seni yaratana
Dedi Fergan'ı uğurlarcasına.Fergan markete dönerken arkasından sesler geliyordu birilerinin ona
-Teşekkürler siz bu evrenin kefesisiniz. Siz bu evrenin kefesisiniz. Siz bu evrenin kefesisiniz diyordu.Fergan hayretler içerisinde, korkudan kafasını yarım olarak arkaya çevirdi. Kimse yoktu. Aslında anormal olan bu kadar işlek bi caddede saat 15.00 te kimsenin olmamasıydı. Fergan koştu sürekli arkasında bir varmış gibi dönüp baktı.
Nihayet teyzeyle konuştuğu parka gelmişti. Teyze parktaki çimenlere oturmuş, toprağı eşeliyor bir yandan da gelene gidene bakıyordu. Fergan yaşadıklarının şokunun atlamamıştı. Hemen eve gitmeliyim diye düşündü.
Teyze Fergan'ı görünce yaşlılıktan kırışmış yüzünün kıvrım aralarında belki milyonlarca anı yatan yanaklarıyla bir buse belirtti. Fergan da buna karşılık teyzeye gayri ihtiyari gülümsedi içinde yaşadıklarının korkusunu bir an unutarak.
Fergan teyzenin yanına gelip her yaşlıda olabileceği gibi sesini anlaması için biraz da yükselterek:
-Teyzem aldım siparişleri ben eve çıkıyorum. Hadi görüşürüz kendine iyi bak-Dur oğul sana bir şey vereceğim. Benim bey öleli yıllar oldu benim de yaşayacak pek yılım yok gibi duruyor. Zamanınızın değerini bilin (elini örme hırkasının sağ tarafına yavaşca atarken bir yandan da konuşmaya devam etti) bak bu köstekli saat bana bey amcandan kaldı.
-Aa dur teyze olur mu
Diye atladı birden biraz sonra o saatin kendisine verileceğini anlayarak.Benim ne torunum ne oğlum var. Seni tee kundaktaki bebekliğinden tanırım ben seni hep yavrum, torunum bildim sende hep bana yardım ettin. Bu saat de senin hakın. Al beni kırmayasın a benim tatlı oğluşum.
Fergan sevinmişti hep hoşlanmıştı zaten böyle antika şeylerden. Yavaşça eline bırakması için uzattı elini teyzeye ve gözlerini teşekkür ederim teyzem dercesine teyzeye kilitledi ve ağzıyla da teşekkürünü bütünleştirdi.
-Teşekkür ederim teyzem vallahi ne diyeyim benim için çok değerli bir hediye olacak her zaman.
Fergan teyzeye son bir kaç veda cümlesi söyledi. Eve doğru gitmeye başladı yolda yine arkasından bir ses duydu " Zaman sadece kullanılmayınca akar. Ya kefe birleşince zamanla..." Arkadan daha sesler geliyordu ama anlayamamıştı. Fergan çıldıracaktı. Ne oluyordu ? Kimdi bu ses ?
Hemen apartmandan yukarı çıktı. Annesinin evde olmadığını hatırladı ve daha da korktu. Arkadaşlarını aradı ve eve gelmesini istedi. Yoksa bu gün çok zor geçecekti.
YORUM YAPARSANIZ SEVİNİRİM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cehennemin Göz Yaşları
FantasyHayatları boyunca asosyal sıfatını tamamen karşılamış birbirini tanımayan 4 kişinin evrenler arası macerasında bu sefer okura da yer var kim bilir belki bir gün sizde maceracılarımız gibi evrenlere baş kaldırabilirsiniz. Bu hikaye sizi harekete geç...