daddy's son (gxg)

8.

"baba bir şey mi oldu?" daldığı yerden başını kaldırıp Hakan'a baktı.

"hayır güzelim, neden?" omuz silkip dudaklarını büktü.

"bilmem öyle görünüyor." koşarak yanına gitti, babasının kucağına çıktı. Sarıldı aren'in beline. Ayaklarını aşağı sarkıttı. Aren de onu sarıp kafasını okşadı.

Az önce Miray'la konuşmuştu. Telefonu ona uygun olmayan şekilde gülerek açtı ve etrafında sürekli bir erkeğin sesi vardı. Ne olduğunu anlamamıştı. Düzgünce konuşamamışlardı bile. Miray sürekli yanındaki adama cevap veriyor aren'i geçiştiriyordu. Laf arasında en fazla yarım saate evde olacağını söylemişti. Aren neden bu kadar takıldığını da anlamamıştı bu konuya. Sonuçta Miray'la aralarında sadece bir çocuk vardı.

"baba bir şeyler yapabiliriz istersen. Mutsuz görünüyorsun." aren hemen Hakan'ı kaldırdı yattığı yerden.

"Aşkım öyle değilim gerçekten. Babanı bekliyoruz. Sıkıldım sadece. Ama yine de istediğin bir şeyleri yapabiliriz. Ne dersin?"

Heyecanlandı hakan. Önce düşündü bir süre ve bulamadı. Babasının elini tutup kaldırdı onu.

"bilmiyorum ama sorun olmayacaksa dışarı çıkalım mı baba? Bahçeye? Orada aklıma belki bir şeyler gelebilir." Aren gülümseyerek kafa salladı.

"çıkalım babacım tabiki. Seni omzuma alayım, gel bakalım." eğilip çocuğuna kollarına aldı ve dikkatlice omzuna koydu.

"ooo hakan bey. Büyümüşsünüz. Artık ağırlaşıyorsunuz." hakan aren'in konuşmalarına güldü.

"baba iyice büyüyorum değil mi? Kaslı olmak istiyorum. Büyüyeceğim ve kaslı olacağım." yavaşça bahçeye çıktılar.

"tabiki olabilirsin. Benim oğlum şimdi de kaslı. Nası su şişesini açtın dün? Unuttun mu?"

"hakan. Oğlum ben geldim." onlar konuşurlarken Miray bahçeye girmişti. Yanında da bir adam vardı. Aren Hakan'ı indirmeden Miray ve yanındaki adamı karşıladı.

"hoşgeldin." Miray sakince cevap verdi aren'e.

"mete amca!" yanındaki adam gülerek el salladı Hakan'a ve onu selamladı

"hoşbuldum. İndirmeyecek misin Hakan'ı?"

"seviyor orada durmayı." cevap verdikten sonra adama baktı. Adam ona gülümsüyordu. Yaklaştı ve elini kaldırdı tokalaşmak için. Aren de elini uzattı.

"merhaba. Miray senden çok bahsetti. Mete ben. Memnun oldum." Aren kaşlarını çattı elini sıkıp bıraktı kısaca.

"aleykümselam. Senden hiç bahsetmedi Miray. Ben de memnun oldum." adam gülümsemeye devam ediyordu.

"hadi içeri geçelim o zaman." Miray gerginliği bozmak adına herkesi içeri yönlendirdi. Aren de Hakan'ı indirip annesinin peşine saldı. Onlar girdikten sonra o da girmişti. İçinde gereksiz bir kendini gösterme içgüdüsü başgösterdi birden.

İkisi de içeride oturmuş sohbet ediyorlardı. Fark edilmemişti bile! Doğruca odasına çıktı ve kapıyı kapattı. Sinirlenmişti.

Belki çalışırım umuduyla kitaplarını aldı ama on dakika sonra geri kapattı. Tadı kaçık olduğu için anlamıyordu bile okusa da.

Kapısı tıklatıldı.

"Aren?" Miray'ın sesiydi.

"müsait değilim." Aren trip atıyordu.

"ne demek müsait değilim Aren? Girebilir miyim?" Aren kollarını bağladı.

"hayır giremezsin müsait değilim diyorum." Miray sabır diledi Allah'tan.

"tamam o zaman mesajlarıma bak olur mu?"

"tamam belki bakarız." deyip telefonunu eline aldı.

Miray mafya hanım:
Neden gelmiyorsun aşağı
Mete merak ediyor seni
Sohbet etmek istiyor

Aren:
Napim knk

Miray mafya hanım:
Aşağı gel
Yalnız kalma gel oturalım

Aren:
Yarım saat sonra mı farkettin canım
İyiyim ben sağ ol

Miray mafya hanım:
Arencim
Neden sözümü dinlememekte ısrar ediyorsun

Aren:
Kızım sen varya kafanda kurmuşsun

Miray mafya hanım:
Ne

Aren:
Of Sus

Miray mafya hanım:
Aren
Gel hadi aşağı bak bekliyoruz tamam mı

Aren:
Ya ne bekliyoz ya
Akşama kadar oralarda buralarda gez
Akşamına eve erkekle gel
Çocuğun evde ne halde soran yok
Sonra da mete seni tanımak istiyor
Yerler mi ya
Telefonda konuşurken ses çok geliyor tamam mı kıs bir dahakine canım
Ayrıca gülme o kadar hık dlye gidersin bir gün
Senin doğanda yok

Miray mafya hanım:
Bitti mi

Aren:
Bitti canım
Yarrağa bak ya

Miray mafya hanım:
Düzgün konuş gel aşağı

Aren:
Hayır demiştim??
Yatıyorum ben Hakan'a söylersin gece alırım onu ben
Uyumuyor bensiz
Başım ağrıyor
İyi geceler canim

Miray mafya hanım:
Yattın mı gerçekten
Ya gelsene

Aren yatağına uzanmış arkasını dönmüş, iyice battaniyesine sarılmıştı. Bir kaç dakika sonra kapıdan kilit sesi gelince gözlerini açıp geri kapatmıştı.

"o kadar inatçısın ki..." Miray aren'in yanına gidip elini alnına koymuştu. Ateşi yoktu neyse ki. Saçlarını geriye tarayıp konuştu.

"uyumuyorsun farkındayım." Aren gözleri kapalıyken göz devirmek istedi.

"cin miyim on dakika da uyuyacağım anasını satayım. Elleme bana." Miray ellerini çekti ondan.

"neyin var, neden huysuzsun?" Aren yatakta döndü miray'a.

"neyin o çocuk senin?" Miray duraksamadan cevapladı.

"arkadaşım. Çocukluk arkadaşım. Yakınızdır. Kötü birisi değil. Yabancı da değil tamam mı için rahat olsun." Aren kafasını sallayıp tekrar arkasını döndü. Miray da onun sırtını örtüp ayaklandı.

"iyi geceler." kapanan kapının ardından da Aren iyi geceler diledi Miray'a.

11.10.2022
Desna
Ben olsam bana söverim valla ya
Siz iyi dayanıyonuz