Kirpik uçlarından öpmeye bile kıyamadığım adam,
Her güneşin doğuşunda günün her saatinde her dakikasında şükretmek varlığına
Allah'tan sadece ellerini ve bir de gökyüzü kadar mavi , deniz kadar derin ve ucsuz bucaksız gözlerini dilemek..
Yanındayken özlemek..
Hala ilk gün ki gibi hızla atan kalbim ;
Aşk bu mu demek
Allah'tan başkasına tapılmayacagını bile bile , taparcasına sevmek.
Ha bir de ; ölüm degil de , seni kaybetme korkusu..
Öyle işte.
Benim ki ölesiye degil de , yaşayasıya sevmek..