Büyük adımlarla giderdi hep.
Büyük olurdu ayrılığı ama gerçek olmazdı.
Küçük adımlarla dönerdi geri.
Geride kalan her defasında sabır ve hasretle beklerdi
Beklerdi ama bilmezdi her dönüşün bir de gidişi olduğunu.
Ağlardı gittiginde ama gözleri degil, yüreği aglardı sessizce
Avaz avaz susardı aşkından,
Anlatmazdı aşkını , özlemini kimselere..
Gece gündüz demeden devam ederdi bu kasvet , bu acı.
Zaman geçerdi ama olmazdı yaraların ilacı...
Sevemezdi ondan başkasını.
Aşk dedi sonra , bir yalan.
İnancını yitirmiş , yılgın.
Şimdi ise geriye kalan , yalnızlığa aşık bir kadın..
